تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



لسەفەیر/ئابووری ئازاد
لسه فر
لسەفەیر/ئابووری ئازاد
لسەفەیر/ئابووری ئازاد
زاراوەیەکی فەرەنسییە کە بە واتای ئازادی ڕەهای ئابووری و دەستدرێژی نەکردنی دەوڵەت بەکار براوە، هەروا ئەم مانایەش دەبەخشێ: «لێگەڕێ مرۆڤ هەرچی دەخوازێ با ئەنجامی بدات». ئەم زاراوە ناونیشانێکی دیکەیە بۆ تیۆری «ئابووری کلاسیک» کە پێیوایە ئەگەر دەوڵەت یا هەر هێزێکی دیکەی خۆسەپێن دەستێوەردانی کاروباری ئابووری نەکەن، گیروگرفتەکان خۆبەخۆ چارەسەردەکرێن و بە باشترین شێوە بەڕێوە دەچن. ئەم ڕێبازە لە سەرەتای سەدەی 17 دانراوە و کۆمەڵێک لە ئابووریناسانی فەرەنسی کە بە فیزیۆکراتەکان ناسراون پوختەیان کردووە.
لێ ئانین
برازندگی
از چیزی آوردن
فرصت یافتن
نزد
لێک ئاشکرا بوون
[ [لەیەک + ئاشکرابوون] ]
«مستـ. لا.» ١- دەرکەوتنی حەقیقەتی دوو کەس، دوو دەستە یا زیاتر بۆ یەکتر.: هەر شەبەقی دا، دۆست و دوژمن لێک ئاشکرا دەبن. ٢- یەکتر ناسینەوەی دو یا چەند کەسێ.: پاش ئەوەی تێک خوڕین لێک ئاشکرا بوون.
لێک ئانین
آشتی دادن دو ضد
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
لێک ئانین
ڕێکخستنی دوو کەس
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
لە ئاودان
بریتییە لە فیڕۆدانی شت
لە ئاودان
«مستـ. لا.» لە چەم و ڕۆباران پەڕینەوە. □ «سیروان لێشت نەدەم هەر دەم بەی؟»، «لە حەوت ئاوی داوه، قولاپەی تەڕ نەبووە»، «کنـ.» زۆر فێڵباز و زرینگە.
لەخۆوە ئاشکرا
الواضح بذاتة
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
لەشکر ئارا
گەورەی لەشکر
لەڤ ئانین
آشتی دادن
لەڤ ئانین
ئاشتەوە کردن، پێک هێنان
ماری ئاوی
ماری ئاوێ
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
مردە ئارەق
مریشکێ ئاڤی
نوعی مرغابی