دڵ. دەروون. ناوەوە.

قەلبی مونەووەرە لە حەبیبانی نازەنین،
یا وەک سەقەر پڕە لە ڕەقیبانی لەندەهوور؟

بێبار.

قەللابی جیهان نەقدی عەیاری نییە قوربان!
« نالیی » مەحەکی هیممەتی کردوویە موجەڕڕەب

هیوام بڕاوە.

لە ژینی خۆم ئومێدم قەطعە « نالیی »!
کە سووتاوە هەموو جەرگ و هەناوم

ئەوەندەی.

لەم پارچەڵۆکە هەورە بە قەد ڕووی هەموو زەمین
بەم ڕایەڵە قەدیفەیی سەوزی عەجەب تەنیی

قەوارە ڕێختە و ڕێکوپێک.

مل عەلەم، شیرین قەلەم، ئاهوو شکەم، مەیموون قەدەم
سم خڕ و کلک ئێستر و مەنزل بڕ و عارەق نەڕێژ

شەوە تاکەکانی دەی دوایی مانگی ڕەمەزان کە عادەت وابوو زۆر کەس تا بەیانیی نەئەنووستن و مۆمیان دائەگیرساند و خواپەرستییان ئەکرد و، ئەوترا دوعای تیا گیرا ئەبێ.

ڕوومەتت شەمعی شەوی قەدرە، دڵم پەروانەیە
نەحری میینای ڕۆژی عیدە، ڕۆحەکەم قوربانییە

شەوی ڕێزلێگرتن و سەرکەوتن بۆ ئاسمان.

جێ بازی مەقدەمی شەوی قەدر و مەعاریجی
سەربانی عەرش و کورسی یو جوبرەیلی شەهپەڕە

جیهانی دڵ، جیهانی خۆشەویستیی.

وەرە تا عالەمی قەلبت نیشان دەم:
کەوا فەقی غینایە، مردنی ژین

پایە بڵند.

سیراجی ئەنبیا، خەتمی ڕوسول، نووری موبینی حەق
کە عالیی کەعب و قەدر و دەست و صەدر و خاتەمی شانە

دەسەچيله، چەپكێک پووش یا چیلکه بنرێ به ئاگرێکەوه تا داگیرسێ و ببرێ له شوێنێکی تر ئاگری پێ بکرێتەوە.

مەعلوومه چونکی جەمعی ڕوسول موقتەبیس لەون
يووسف یەکێ لەوانه که سەرلەوحی دەفتەرە

دارێکی سەختە دڕکێکی وەک دەرزی تیژی هەیە.

قەتاد و عەرفەج و خیطمیی و عەضات و عەوسەج و ئەثلی
چ دامەن گیر و شین و دڵنشینی ڕێی غەریبانە!

باڵا. قەدی دووهەم مەعنای (چەماندنەوە) ش ئەگەیەنێ.

ڕوخم ڕەنگینی ڕەنگی ڕوومەتی ڕەنگینتە، بازا !
قەدی سەروم کەمانینی قەدی شیرینتە، بازا!

قەد و باڵات،

له حەسرەت سەروی قەددت چاوی « نالیی »
دو جۆگه، بەڵکوو دوو ڕووبارە بێ تۆ

ئەوەی قەدی وەک کەوان چەمیبێتەوە.

چ قەد کەوانێ؟ وەکوو پێ شکاو و ئوفتادە،
کە بازی سێ قەدەمی قەت نەداوە وەک پەڕی تیر

قەیفە.

لەم پارچەڵۆکە هەورە بە قەد ڕووی هەموو زەمین
بەم ڕایەڵە قەدیفەیی سەوزی عەجەب تەنیی

پیاڵه.

ساقی! قەدەحی گەردشی گەردوون دەشکێنێ
باریی، که دە بێ موعتەقیدی گەردشی ئەو به!

نۆشکەری پیاڵەی مەی.

« نالیی » کە قەدەحنۆشە، مەستانە و سەرخۆشە
خامۆش و نمەدپۆشە، ئەشعاری لەکن پەشمە

هاتن، پێ و قودووم.

نەقدی دڵ و جان بۆ قەدەمت نیمە بەهایە
غەیری ئەمە، قوربان، بەخودا نیمە بەهایێ

ئازاری پێت بدە. کینایەیە لە داوای هاتن لە کەسێکی خاوەن پایە و ڕێ و شوێن.

لەم ڕێگە سەریشی کە بچێ، یەعنی کوژابێ
گەردنکەچێ بەرپێتە، قەدەم ڕەنجەکە، سا بێ

ئاوی سازگار.

طەبعی « نالیی » توندە ئەمڕۆ، یا بە نەشئەی نیم نیگاە
مەستی ڕەحڕاح و مەی و ڕاح و قەراح و قەرقەفە؟!