تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



بابۆڵه
اِشتک، قنداغه.
بابۆڵەپێچ
نَوار.
بۆڵەبۆڵ
غُرغُر، لُندلُند، غُرغُره، رَکرَک، ژَکژَک، زَکزَک.
جۆزبۆیا
گُوزبویا، جَوزبویا.
حەبۆل
مخفف «حبیب¬الله» است.
شەوبۆی زەرد
هیری، خیری، شب بوی زرد
شەکرەبۆرە
فَرخَشته، شکربوره، شکربوزه، شکربیزه، قتاب، قَطاب، قطابی، (یک قسم از برساق است که با شکر می سازند)
لەتەرەبۆق
نَتَربوق، گُنده، شکم گُنذه
نەتەربۆق
نَطَربوق، گُنده.
هەرکەبۆخوەی
جَکاره، هرکس برای خود. (هرکس برای خود کار می کند.)
هەنگەبۆڵە
سُنسه، دُرخُف. (زنبور سیاە)
چاوبۆق
بُلُک، خیره، چشم برجسته.
کڵاوبۆرگە
پالا، پالوانه، پالاوان
کڵاوبۆرگە
گلوته، کلوته
گەرمەبۆق
تَف.
بەدبۆ
شَمغَند، شَمغَنده، شماغَنده، شَمگَند، شَمگَنده، شَماگَنده، بَدبو. (زن یا مردی کەبدنش بو داشتەباشد.)
شەوبۆ
شَب بو، شَب بوی، شَب اَنبوی (گلی است که در شب بو می دهد و آن چند قسم است)