وشەدان

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان

X وشە

دەرئەنجام: 1564

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زنوییدن

[مص. ل ]

(زه نوییده ن - zenûyîden)

گریان، ناڵین، لوراندن، قروسکان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زه زدن

[مص. ل. عا ]

(زیهزه ده ن - zihzeden)

له په لوپۆکه وتن به هۆی بێ توانایی و ماندووبوونه وه، خۆدزینه وه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زهانیدن

[مص. م ]

(زیهانیده ن - zihanîden)

گه وره کردنه وه ی درزێک تا ئاوی لێ بێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زهیدن

[مص. ل ]

(زیهیده ن - zihîden)

زایین، مناڵبوون، ئاوچۆڕان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زورآوردن

[مص. م ]

(زورئاڤه رده ن - zûr averden)

زوڵمکردن، ته عه دا کردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زورکردن

[مص. م ]

(زورکه رده ن - zûrkerden)

هێزبه کارهێنان، زوڵم و ته عه داکردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زکیدن

[مص. ل ]

(زه کیده ن - zekîden)

خوته و بۆڵه، خوتاندن، بۆڵاندن له بن لێوانه وه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زیبیدن

[مص. ل ]

(زیبیده ن - zîbîden)

شایسته بوون، لێهاتن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زیرپاکشیدن

[مص. م ]

(زیرپاکه شیده ن - zîrpa keşîden)

قسه لێ ده رهێنان به فڕوفێڵ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سابیدن

[مص. م ]

(سابیده ن - sabîden)

سووین، سایین.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سادن

[ص. ع ]

(سادین - sadin)

زه یه وان، ده رگاوان، مجێوری په رستگه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ساز آمدن

[مص. ل ]

(سازئامه ده ن - sazameden)

سازان، گونجان، رازی بوون.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ساز کردن

[مص. م ]

(ساز که رده ن - kerden saz)

سازکردن، ئاماده کردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سازدادن

[مص. م ]

(سازداده ن - sazdaden)

ئاماده کردن، سازاندن، رێکخستن، رازاندنه وه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ساززدن

[مص. م ]

(ساز زه ده ن - saz zeden)

ساز لێدان، ساز ژه نین.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سازش دادن

[مص. م ]

(سازیش داده ن - sazîş daden)

ئاشتکردنه وه، هاوئاهه نگ کردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سازش کردن

[مص. ل ]

(سازیش که رده ن - kerden sazîş)

ڕێک که وتن، سازش کردن، ئاشتی کردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سازیدن

[مص. م ]

(سازیده ن - sazîden)

دروستکردن، بینا کردن، رێکخستن، ئاماده کردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ساغرزدن

[مص. م ]

(ساغه ر زه ده ن - saxer zeden)

خواردنه وه به ساغر (باده).

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سامان دادن

[مص. م ]

(سامان داده ن - saman daden)

ڕێکخستن، رێک و پێک کردن.

34 35 36 37 38 39 40