تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
به
[ص ]
(بیه - bih)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
به
[ا ]
(بیه - bih)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
به
( (بەه - beh))
پەه!، پەح!.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زاد به رزاد
[ق ]
(زاد به ر زاد - zad berzad)
پشتار و پشت، له بابه لبابه وه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
آب بها
[ا ]
(ئاب بەها - ab beha)
ئاو بایی، بەهای ئاو، ئەو پارەیەی لەبری ئاوی خواردنەوە دەدرێ.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
اردی بهشتگان
[ا - مر ]
(ئوردی بیهشتەگان - urdî bihiştegan)
نێوی جەژنێکە کە فارسەکان لە رۆژی سێیەمی ئوردی دا بەرپایان دەکرد.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
بها
[ا ]
(بەها - beha)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
بهاء
[ع.ا ]
(بەهاء - beha’)
ڕەونەق، جوانی، عەزەمەت، فەڕ، شکۆ.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
بهائم
[ا.ع ]
(بەهائیم - beha’im)
حەیوانات، ئاژەڵان.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
بهائی
[ص. ت ]
(بەهائی - behaî)
بەهایی، پەیڕەوی ئاینی بەهایی.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
بهادر
[ص. ت ]
(بەهادور - behdur)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
بهار
[ا ]
(بەهار - behar)
وەرزی بەهار، بت، بتخانه، ئەتەشگەدن، ناوی پەرستگەیەک بووه له به-ڵخ.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
بهاربند
[ا ]
(بەهاربەند - beharbend)
تەویلەی بێ ئاسمانه که بەهاران و هاوینان ولاخی لێ ده-بەستنەوه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
بهارستان
[ا. مر ]
(بەهاریستان - beharistan)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
بهاره، بهاری
[ص.ن ]
(بەهاره، بەهاری - behare, beharî)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
بهاز
[ا ]
(بیهاز - bihaz)
ئەسپی رەسەن.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
بهامین
[ا ]
(بەهامین - behamîn)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
بهانه
[ا ]
(بەهانه - behane)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
بهانەجو
[ا.فا ]
(بەهانەجوو - behanecû)
بیانووگر.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
بهاگیر
[ا. فا ]
(بەهاگیر - behagîr)
گرانبایی، بەنرخ.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
بهبود، بهبودی
[ا.مص ]
(بیهبود، بیهبودی - bihbûd, bihbûdî)
باش، باشی، سەلامەت، سەلامه-تی، تەندروستی.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
بهت
[ع. مص ]
(بوهت - bûht)
حەیرمان، سەرسوڕمان.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
بهتان
[مص. ل. ع ]
(بوهتان - bûhtan)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
بهتر
[ص ]
(بیهتەر - bihter)
باشتر، چاکتر، پەسەندتر.