وشەدان

فارِه

فارِه

فارهە

[ص. ع ]

(فاریهە - farihe)

دَرَّمَ أظفارَهُ

سواها بعد القَصَ. قَلَمَّها / نینۆکی (کرد. بڕی. ڕێکی خست).

عەفاره

بنخەرمان، میوەیێکیشه بەدارەوه مابێ لەبەر خراپی.

مُنْذُ نُعومَة أظفاره

مُنْذُ الصِغَر / هەر لەمنداڵیەوە.

کفاره

[ا. ع ]

(کەففاره - keffare)

کەفاره، ئەوەی له بری تاوانی دواکەوتن له کاروباری شەرع بدرێ و گوناح بسڕێتەوه.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان