(بەرکوڵ کردن): خواردنی کەمێک لە چێشت لەپێش پێگەیشتنیدا

ئەندازەیەکە لە چێشت کە لەپێش پێگەیشتنیدا بخورێ

پیش پُخت، سَرجوش، سَرپُخت.

سەرکوڵ.[تەواو ¬نه کوڵاوی چێشت.]

عِفاوةَ.

نیم پخته، سرجوش

تەواو نەکوڵاو

«نت.» هێندێک چێشتە کە پێش ئەوەی بۆ هەموو خەڵکی ماڵ تێ بکرێ، دەکرێتە قاپێکەوه. تێبــ.ینی: ئەمە زیاتر بۆ «منداڵان تێدەکرێ و دەیاندە نێ بیخۆن، یا بۆ کەسێک «زیاتر کابان» کە زووتر برسی بووبێ.

سەرکوڵ، (هەورا) وەرکول، کەمە چێشتێکە لە پێش گەیشتنیدا بخورێ.(کردن: کەمێک لە چێشتێک خوواردن لە پێش پێگەیشتنیدا. بەرکوتی دەغڵی، سەرکوڵ، بەرکوڵ

خوردن غذا قبل از پختن

پێش تەواو کوڵین لە شێو خواردن

«مست.، لا» خواردنی چێشت پێش ئەوەی خەڵکانەی کە دە بێ لێی بخۆن.