وشەدان

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شیبان

[ا.ع ]

(شیبان ـ șîban)

پەریشان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شیبخون

[ا.مر ]

(شەبەیخوون - ebeyxûnş)

شەب¬یخون ، هێرشی له نکاوی شەوانه بۆ سەر دژمن، شەوبگیر.

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - فارسی)

شیبەڵەک

خلنگ سرخ و سفید

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - کوردی)

شیبەڵەک

دووڕەنگی سوور و سپی

سەرچاوە: فەرهەنگی کوردستان

شەوخەیبه

(خۆ.) پەڕپووت، نابووت، بۆ مرۆ وماڵاتان.

سەرچاوە: فەرهەنگی کوردستان

شەیبووک (باک.)

نەمامی یەکساڵانەیە.

سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ

شەیتانیبوون

بەسەرچوون و ڕەحەتبوونی ئادەمی لە خەودا

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صلیبی

[ص.ن.ع ]

(سه لیبی ـ selîbî)

هیسایی، مه سیحیة فه له.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ضریبه

[ا. ع ]

(زه ریبه ـ zerîbe)

سروشت،خوو،عادەت،خەسڵەت،باج و خه راج،لێدراو به شمشێر.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طبیبانه

[ق ]

(ته بیبانه ـ tebîbane)

پزیشکانه ، وه کو پزیشکان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طبیبه

[ا.ص.ع ]

(ته بیبه ـ tebîbe)

پزیشکی ژن ، دکتۆره.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طیبات

[ص.ع ]

(ته ییبات ـ teyyîbat)

پاک و خاوێنان، حەڵاڵ و ره وا، قسه ی چاک و خۆش.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طیبت

[مص.ل.ع ]

(ته ییبەت ـ teyyîbet)

پاک و خاوێن، حەڵاڵ و ره وا، قسه ی باش و خۆش.

سەرچاوە: نالی

طەیبه

شاری مەدینه.

عەرشی بەرین که دائیرەیە، ڕەوضە مەرکەزە
فەرشی زەمین به عەرصەیی طەیبه موجەوهەرە

سەرچاوە: نالی

طەیبە

ناوی شاری مەدینەیە کە قەبری پیرۆزی پێغەمبەری تیایە.

ئەی قوببەیی طەیبە کە دەڵێی حوققەیی طیبی! ،، مەئوایی حەبیبی!
مسکێنم و بۆ خاکی عەطرناکە کە هاتووم ،، بەو بۆنەوە هاتم

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - فارسی

عازیەتیبار

بَشم، سوگی، شوگواری، ماتم دار، ماتم زده

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - کوردی

عازیەتیبار

مەردەمۆدار[تازیەبار]

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - عارەبی

عازیەتیبار

مُتَعَزِّی، مُحِد

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - فارسی)

عاقیبەت

سرانجام

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - کوردی)

عاقیبەت

دوماهی، ئاخری کار

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان