گیایەکە بۆ دەرمان دەشێ

هەڵپەڕنی ژن و پیاو بەتێکەڵی

شتی ڕەش و سپی (د)

سیاە و سفید.

زن و مرد. (کە در چوپی قاتی می شوند.)

ڕەش و چەرمگ.[ڕەشباز، بەڵەکی ڕەش و سپی.]

ژن و پیاگ.[ئافرەت و پیاو (کە لە هەڵپەرکێدا تێکەڵ دەبن.)]

خَصَف، خَلِیس، کَلفاء.

خَلِیس، تَخالُس، تَخالُط، اِرتِقاش.

رقص مرد و زن باهم
نوشته
ابلق، سیاه و سفید
نخی است که بچەها به گردن می آویزند

داوەنی ژن و پیاو لە دەستی یەکتردا
نووسراوی سەر قاقەز
بازگ، ڕەشباز
بەنە بادراوێکە ڕاست و چەپ دەملی مناڵانی دەکەن

هەپەڕکێی پێکەوەی پیاو و ژن.

شێخم، چ گەرمە حەڵقەیی ذیکرت بە ڕەشبەڵەک!
حاڵی ئەمانە خۆ بە جەنابت موحەووەلە!

مەڕێکه ڕەشی له لەشیدا له سپییەکەی پتر بێ. داوەتی ژن و پیاوان و کوڕ و کچانه به تێکەڵاوی ، (باک.، شکا.) جەرگه بەز ، گۆوند. دوو هەورا یا بەنی ڕەش و سپیه، که پێکەوه با درا بن، ڕەش و سپی، ڕەشباز، (که.) ڕەش و چەرمگ. (باک.): نووسراوه، نامه ، ئەحمەدی خانی لەنەو بەهاریدا گوتوویه: ڤان چەند ڕەشبەلەکا

ڕەشکەڵەک، گیایەکه

(خۆ.): (کۆ.) ڕەشی کەلەکی، (فه.) ڕەشڕەشک، گیایەکه لەنێو کەڵەکه بەردان شین دەبێ بەنی پێ ڕەشدەکرێ

ڕێچکەی قەتار

ڕەگەزناس کەسێکە بنەچەکەی مرۆی بناسێ. –ی: ڕەگەزناسی

بنەچە

ریشه، بیخ، اصل

ڕەچەڵاک