گوش

گوێ

گوێ

رسن کوتاه و کلفت از موی بز

پەتی ئەستووری قەڵە لە موو

گوش، غوش، غول.

گوێچکە. [ئەندامی بیستن.]

اُذن، سَمع.

گوش

دو پارچە گۆشتە بە لای ڕاست و چەپی سەری گیاندارەوە ، کونێکی تێدایە دەمگی پێ دەبیەت

گوو، گوە، گوش، ئەندامی بیستن

گوێچکه٬ گوھ کۆ٬ ـــ لە مست : خۆشباوەڕ٬ خستنە پشت ـــ : گوێ پێنەدان٬ بە هەڵێنان: بە گوّدا خوێندن٬ ـــ بان : سەرەتناتکە٬ سەراسوێ ٬ ـــ بەگوارە: گیلاخە ٬ گیایەکە٬ قەراخ٬ کەنار٬ ـــ گران: گوێ کپ٬ ـــ بڕ : دەستبڕ٬ ـــ بەل: گوهبە ٬ گەوج٬ ڕازڕانەگر٬ ـــ درێژ: کەر ـــ دێری : فەرمان بەرداری ٬ سەرشۆڕی ٬ ـــ ڕاگر: بیستە(ڕەوا.)

کلاهبردار

دەسبڕ، گووشبڕ

بیماری گوش کودکان

نەخۆشیەکی زارۆکانە

حرف شنو از بزرگترها
خبردار
کنایه از خبرچین، جاسوس

کەسێ کە بە قسەی لە خۆگەورەتر دەکا
خەبەر بیستوو: وا گوێ بیس بووم کە باران باریوە
برێتی لە کوڵەکەر

حرفشنو از بزرگترها، خبردار، کنایه از خبرچین، جاسوس

کەسێکە کە گوێ هەڵخا بۆ جوست و جۆی قسە