تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



ئیحڕام بەستن
[[عا. کو.]]
(مست. لا.) دەبەر کردنی ئەو جلکانەی شەریعەتی ئیسلام بۆ حەج دایناوە. تێبــ.- پاش دەبەرکردنیان، هەندێ کار هەیە (سەرتاشین، نینۆک کردن،...) لە حاجیان حەرام دەبێ و نابێ بیکەن.
حەڕام:
چەپەڵ، خراو. (ع.) ناڕەوا ، چتێکە خودا قەدەغەی کردبێ لە کردنی یا لە گوتنی یا بۆبیستنی.
خڕام
شووێنێکی بەردەڵان و هەڵەت و زوورگە
خۆشڕام
کەسێکە بە ئاسانی ڕابێ و هۆگربێ، هۆگر، نێوی ئافرەتانە. –ی: هۆگری
مەڕام
دۆز، مەبەستی دڵ
گاڕام
خواز، گواز، گوازه، کواز، کوازه، خَرگواز، کزایشط، شنگینه، غباره (چوبی که الاغ و پگاوان را با آن می رانند)
گاڕام
گاڵۆک، تەیاخ [تێڵا (دارێک کە گاگەل و گوێدرێژی پێ لێدەخوڕن)]
گاڕام
مِطرَد
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
گاڕام
گاڕام
مەساسەی دەستی جوت کەر
تێڵای ئەستوور