ئاودێر، ئاویار

«نفا.، سفا.»، «هو.» تمـ: ئاودێر.

ئاودێر، ئاڤدێر، ئاویار

شتێکە کە دارۆچکە کرابێ

آویز. (آویزە گوشوارە "١" یا آویز پای لالە"٢")

[بەردی بەنرخ کە هەڵیداوەسن بە هەڵقەی گوارەدا. هەروەها: ئاوێزەی هەڵاوەسراو بە شەمدانی شووشەدا. (ئاوێزی گوارە یا ئاوێزی شەمدانی.)]

شنف(١)، علاقە(٢). وێنە

آویختن
حاشیه

هەڵواسین، دالەقان، لەسەرەوە شۆڕ کردنەوە، داهێشتن
کەنار نشین: پەڕاوێزی کەوا

«نا.»، «سنـ.» شتێکی بچووک کە بۆ مەبەستێک بە شتێکی گەورەتروە هەڵواسرابێ و پێیدا شۆڕ بووبێتەوە و بلەرێتەوە.: ئاوێزی گوارە، ئاوێزی لالە. هس.: پەراوێز. تێبــ.ینی: ئەم وشەیە لە ئەسڵا ڕیشەی مەسدەرێکە کە ئێستا لە زمانی کوردیدا شێوەی: «هەڵاوەسین، هەڵواسین» ـی بەخۆیەوە گرتووە. ٭ «مکـ. سیمـ.» ئاوێزە. «سنـ.» داڵۆچکە، داڵۆچە، داڵۆزکە، داڵۆسکە.

چتێکە دارۆچکەکرابێ، هەڵاوەسرابێ

ئاوێز

آویزان، آونگ، آون، آونگان، آویختە، آکسە، ریستە، فروهشتە، آگیش، دلنگ، دلنگان.

داڵۆچکە، داڵۆزکە. [هەڵواسراو، شۆڕەوەکراو]

دالی، متدلی، هادل، متهدل، شنیق، معلق، منوط.

آویزان
آویزان

دالەقاو، هەڵواسراو، داهێڵدراو، شۆڕەوەبوو
خۆ پێوە هەڵاوسین: وەرگەڕی ئاوێزانت بم

«سفا.» حاڵی کەسێ یا شتێ کە بە جێگایەکەوە یا بە کەسێک و شتێکەوە هەڵاوەسرابێ. «وەرگەڕێ ئاوێزانت بم، شۆرابەی گوارەی جوانت بم».

هەڵاوەسراوە، داڵوچکە، دلووزکە

آویختن.