تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



ئارداوێژ
[[ ئارد + هاوێژ «هاویشتن» ] ]
«نتـ.» کاری فڕێ دران و هاتنەدەری ئارد لە نێوان دوو بەرداشی ئاشەوە: ئارداوێژی ئاشی ئاگر چاترە لە ئاشی ئاو «زۆتر دەهاڕێ» * ئاردەشان.
ئارداوێژ
ئەو ئاردەیە، کە بەرداش لە کاتی سووڕان و خولخوواردنێدا فڕێی دەدا. زاردڕاوی زمان شیرین و ناشیرین
ئاوهاوێژ
ئاوێژ
پاشگری بە مانا فڕی دەر، هاوێژەر: تفەنگ ئاوێژێکی دەس ڕاسە
ئاوێژ
بڕوانە: ئاوێژەر
بانگوێژ
موذن
بووێژ
هۆز، (باک) هۆزانڤان، هەستیار، هۆنەر، گۆرانبێژ، ئاخووەر، ئاخەفتەر
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
بوێژ
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
بوێژ
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
بوێژ
بوێژ
زَنجان، زَنجگَر، موشگَر، مویەگَر. (نوحەگر کەمیت را بەاوصاف ذکر می کند و مرثیەمی خواند.)
بوێژ
گوینده، دُراینده، سُراینده، سُخَن سَرا، گویا.
بوێژ
بلاو. (عەزا خوان ) [(شینگێڕ کە تایبەتمەندیەکانی مردوو هەڵدەدات و دەیلاوێنێتەوه.)]
بوێژ
قسەکەر. [بگۆ، کەسی یەکەم.]
بوێژ
راثِي، رَثاء، نَوّاح، قَوّال، قَوّالَه، تِقوالَة، تِقوَلَة.
بوێژ
مُتَکَلِّم، ناطِق، نَطّاق، قاصّ، خَطِیب، واعِظ، مِعَنّ، کارِز، کارُوز، شاعِر.