تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



بەخشینەوه
[ به‌ خشین + 2- ئه‌وه/1]
مست. مت.»، «مک.» تم: بە شینەوه.
بەخۆوه
ست.» حاڵی ئینسانی قەەڵەوی تێکسمڕاو.* تەنوومەند.
بەدەستەوه
«ست.» 1- ئاماده و حازر بۆ ڕاپەڕاندنی کاران.:: نیگەران مەبه ئەم پیاوه هەمیشه به دەستەوەیه و چی پێ بڵێین وا دەکا. 2- بەلاوەنراو.:: سێ جار هەشت بیست و چوار، ئەوە چوار دوو به دەستەوه.
بەربانگ کردنەوه
«مست. لا.» شکاندنی ڕۆژوو. شت خواردنی ڕۆژووەوان پاش ئەوەی وەختی شەرعی دادێت.
بەردانەوه
[[1-به‌ر/4+دانه‌وه]]
، «مست.، مت» خستنه خوارەوەی شتێ یا کەسێ له شوێنێکی بەرز ڕا: فڕۆکه بۆمبای بە ردایەوه پەرداغەکەی بە ردایەوە و شکاندی
بەرز کردنەوه
(مست. مت.) ١- شتێک یا کەسێ لە شوێن خۆی بەرەو ژوورتر کردن. منداڵەکەی بەرز کردەوە و کوتای بە عەرزدا. ٢- شت بەسەریەکا کەڵەکەکردن بە جۆرێ کە لە ئاستی زەویڕا بڵیندبێ. بەقەد کێوێک فەردە شەکریان لەم دەشتە بەرز کردبۆوە. ٣- (مج.) تم: بەرز کردن/٢:: نانی سوێرە بەرزی دەکاتەوە پاشان دەلاقی ڕۆدێت.
بەرزبوونەوه
«مست.، لا.» 1- بزووتنەوە و جووڵانەوەی شتێک یا گیاندارێک لە ژێرڕا بۆ لای سەر ووی خۆی به جۆرێکی وا که کەم و زۆر له شوێنی پێشووی دوور کەوێتەوه، دەکرێ لەم حاڵەتی دوورکەوتنەوەیدا بە شوێنەکەی پێشوویەوە نووسابێ یا لێی جوودا بووبێتەوه، جا جیابوونەوەکەشی یێکجاری بێ یا بۆ ماو یەک:: فڕۆکەکە هێندە بەرز بۆتەوه هەر بەقەدەر، چۆلەکەیەک دیاره. ئەم بارانەی دوایی زۆر باش بوو دەغڵ بستێک بەرز بوونەوه. ئەم دیواره دوێنێ و ئیمڕۆ باش کاری تێداکراوه، دوو گەز بەرز بۆتەوه. 2- زیاد بوونی پایە و مەقامی کەسێک::ئێستا زۆر بەرزبۆتەوه هێندەی نەماوه ببێته وەزیر ئەوەی هیچی دەباراندا نەبێ که بەرز بۆوه لەخۆی بایی دەبێ.* ەرزەوه بوون.
بەرپەچ دانەوه
بَهانەجویی، اَنگیزەتَراشی.
بەرپەچ دانەوه
بیانک هاوردنەوه، بیانک دوروس کردن. [بیانوو هێنانەوە]
بەرپەچ دانەوه
اِعتِذار، تَعَلُّل.
بەرچاوه
چشمک، چشم¬آویز. (که برای الاغ درست می¬کنند.)
بەرچاوه
چشمک، آفتاب¬گردان. (که برای انسان درست می¬کنند.)
بەرچاوه
بەرچاویله: پارچەی بەرچاو یا قایشی ڕیشەداری بەرچاو (که بۆ وڵاخی دروست دەکەن.)
بەرچاوه
سایەبانی چاو (که بۆمروڤی دورست دەکەن.)
بەرچاوه
غِمامَة.
بەرچاوه
غِمامَة، شَمسیَة.
بەرچاوه
«نت.»، «سن» 1- تم: ئافتابگەردان. 2- تم: بەرچاوکه.
بەرکل¬دانەوه
بُردادن، جلوگیری کردن، برگرداندن.
بەرکل¬دانەوه
بڕدان، بەرپێچ کردن. [پێش¬لێبرینەوه]
بەرکل¬دانەوه
سِباق، تَني، عَطف، قَلب.