(ته ڨڨاف ـ tevvaf)

که سێک ته واف زۆر بکات، به قاڵی گه ڕۆک.

یەکێکە لە کارەکانی حەج، گەڕانەوە بە دەوری ماڵی کەعبەدا.

تا بەکەی وەک ڕاوییە و سانییەی سێ پەل شکاو
بێ طەواف و سەعی و عەمرە هەر بخەوم و هەر بخۆم!

(ئوڤاف - uvaf)

گیانلەبەرێک که شێر به شەو راوی بکات، دەستکەوت.

(لەڤڤاف - levvaf)

بەڕەچن، گڵیم چن.