تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



چەواشە(ڕۆژ.، هەورا.، کە)
ئاوەژوو، شێواو، تێکچوو، پاشەو پێشکراو، واژی، ئاوەژوو، بێسەرو بەر، سەرلێشێواو
کوواشە
جێگایەکە بەراز لە لێقەومانێ دا٬ کە چەند سەگێک دەورەیان دابێ بۆ پارێزگاری قوونی خۆی تێدە پەستێوێ تا سەگەکان لە پشتەوە هێرشی بۆنەبەن٬ جێگایەکە کەنداڵ یا بن پنچک یا هەر قولینچێک بێ٬ (هەورا.) بێشە.
کەواشە
انبیره
آت و آشغال
کەواشە
(باک.): هەڵاشێکە دەخرێتە سەر داری دارەڕایە
کەچەڵی خواشوکور
کسی که فقط وسط سرش کچل باشد
کەچەڵی خواشوکور
ئەو کەچەڵەی هەر تەوقەسەری کەچەڵە و مووی لاجانگ و کاکۆڵی هەیە
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
گەواشە
خێزەر
گەواشە
پووش چرۆی کە بەسەر میچی دادەدەن، هەڵاش
یەواشکی
به آهستگی، یواشکی
یەواشکی
هێدیکا، سەبرۆکە
ئاغەجەواش
آغەجواش. (علفی است معروف، خوراکی و معطر، مأخوذ از "آقجەباش" ترکی است چونکە گل آن سفید است.)
ئاغەجەواش
پیتۆکە. [گیایەکی بۆ نەخۆشە و دەخورێت. ناوەکەی لە "ناقجەباش"ی تورکیەوە وەرگیراوە چونکە گوڵەکەی سپییە.)]
ئاغەجەواش
. . . . وێنە
ئاغەجەواش
از گیاهان معطر
ئێواش
لەسەرخۆ، سەبر، هێواش، بەئەسپایی
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
تەواش
تەواش
چەورایی، ، زەرنووقایی
تەواش(باک)
چەوری._زاد داپاش. ڕۆنی توواوە. ڕۆن. (باد) چەوور، دەڵێن: زاد داپاش
سەرچاوە: شیرینی نوێ
حَواش
الحواشی.. حاشێە.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
خالواش
[ا ]
(خالڤاش - xalvaş)
جۆرە گیایەکی وەکو نەعنایە.
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
سپیواش
شتێکە کەمێک سپی بێ .
سپیواش
سپیلک٬ چتێکە کەمێک سپی بێ.
سەرچاوە: نالی
سپییواش
سپی ڕەنگ، مەیلەوسپی.

چ ڕێگێکی سپییواشە، ئەوەندەی کەهکەشان دوورە
چ صەحرایێکی شین ڕەنگە، بە قەد نۆ ئاسمان پانە
سەواش(باک)
هاوارو قیڕەیە.
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
شاواش