تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
هەی
پیتی سەرسووڕمان (ز)
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
هەی
وتەیەکە دەوترێ بەقسە لەگەڵکراو لەکاتێکدا کە بڵێ : من نیم ، واتە تۆ هەیت
هەی
لە بوون بەشداریت
وتەی بانگ کردن بۆ هاوار: هەی دایە، هەی بابە
وتە پێش سەرکۆنە و جوێن: هەی واوا لێکراو، هەی مناڵی هار و هاج
وتەی سەیرمان: هەی لەو کچە جوانە
دنە و هانەدان: هەی لەو کەسەی بچێ گورگ بکوژێ
وتەی لێخوڕینی یەکسم
بەڵێ
جارێک
هەی
بەھ ٬ ئەی٬ پیاح.
هەی بێداد!
اَی داد! ، ای بیداد! ، ای وای!
هەی بێداد!
هەی داد! ، هەی هاوار! [ئەی دادو بێداد!]
هەی بێداد!
واوَیلاه! وامُصیبتاه!
هەی هاوار!
ای داد!، هی داد!
هەی هاوار!
ئەی هاوار! [هەی دادوبێداد!]
هەی هاوار!
وافَزَعاه!، واوَیلاه!
هەی هەی
هَی هَی. (کلمە استهزاست)
هەی هەی
وشەی گاڵتە پێ کردنە
هەی هەی
هَيءهَيء.
هەی هەی
وتەی سەیرمان
وتەی گەمەپێکردن
وتەی ئافەرین و شادی: هەی هەی چمە جلیسێ بوو دوێنێ لە دیدە و دڵ / دڵبەر شەرابی گێڕا سالم کەبابی هێنا «سالم»
دەنگدانی گەلە لە لایەن شوانەوە
سەرچاوە: نالی
هەی هەی
وشەی سەرسامییە.

هەی هەی! غەڵەطم گوت. ئەمە ظوڵمەت، ئەوە ئاوە
بەو ظوڵمەتە، بەو ئاوە، حەیاتم غەڵەطاوە!
هەی واخ
ئەی داد، ئەی داخ، وشەی خەمباری
سەرەتای هێندێک لە سترانانە
هەی واخ لمن
کلمه ابراز غم و اندوه، سرآغاز بعضی از ترانەها