تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
لهیدە
[ص.مف ]
(لیهیدە - lihîde)
پڵێشاوە.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
نهیدن
[مص. م ]
(نیهیدەن - nihîden)
دانان، بیرکردنەوەو رامان و غەم خواردن.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
نکوهیدن
[مص. م ]
(نیکووهیدەن - nikûhîden)
سەرزەنشت کردن، سەرکۆنەکردن، لۆمەکردن.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
نکوهیدە
[ا. مف ]
(نیکووهیدە - nikûhîde)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
وارهیدن
[مص. ل ]
(ڤارهیدەن - varhîden)
ئازاد بوون، خەلەسین، رزگاربوون.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
پناهیدن
[مص ]
(پەناهیدەن - penahîden)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
پناهیده
[ا. مف ]
(پەناهیده - penahîde)
پەناگرتوو، پەنابردوو.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
پژوهیدن
[مص ]
(پیژوهیدەن - pijûhîden)
تاقیب کردن، تەفیتیش، لێۆڵنەوه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
ژوهیدن
[مص. ل ]
(ژوهیده ن - jûhîden)
دڵۆپه کردن، تکان.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
ژوهیده
[ص. مف ]
(ژوهیده - jûhîde)
دڵۆپه کردو، ته ڕبوو، ئاوڕشێنکراو.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
کاهیدن
[مص. ل ]
(کاهیدەن - kahîden)
کەم بوون، کەمبوونەوه، لاواز بوون.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
کاهیده
[ا. مف ]
(کاهيده - kahîde)
کەمکراو ، کەمبوو.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
اناهید
[ا ]
(ئەناهید - enahîd)
ناهید، ئەستێرەی زوهرە.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
تمهید
[مص. ع ]
(تەمهید - temhîd)
هەموارکردن، ئاماده کردن، رێگەخۆش کردن.
زاهید
جیواد، کاتوزی، پارسا، رهبان، روهبان، پرهیزگار، خداپرست.
زاهید
پارسا، پارێزگار، خواپەرس. [خواناس، دونیانەویست]
زاهید
زاهِد، وارِع، عابِد، مُتَقِي.
شاهید
گواه، گوه، آگاه
شاهید
گەوا، ئاگا [شایەت، ئاگادار]
شاهید
شاهِد، بَیِّنه، مُطلِّع
سەرچاوە: نالی
شاهید
نازدار.

ئاهوویی حەرەم قیبلەیی ئەبرۆن که به دیدە،
ئەم شەهد لەبانه که هەموو شاهیدی چینن،
سەرچاوە: نالی
شاهید
یار. لە شیعردا ئەو وشەیەیە کە ئەبێتە نموونە (مثال) بۆ بناخە (قاعدە) یەک. ئەو بیرەی کە پوختەی شیعرەکەیە. شاهیدی فیکر

شاهیدی فیکرم کە بێتە جیلوەگاهی دولبەری
شاهی خوسرەو ڕۆحی شیرینی بە قوربانی دەکا
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شهید
[ص.ع ]
(شەهید ـ șehîd)
یه کێکه له ناوه کانی خوا ، ئه وه ی هیچ شتێک له عیلمی په نهان نییه ، شایه ت ، شه هید بوون له رای خوا.
شەهید
کوژیاگ [کەژراو لە ڕێگەی خودادا]
شەهید
شَهید، مَقتول فی سَبیلِ الله
شەهید (ع.)
کەسێکە لە ڕێگای نیشتمان و گەل کوژرابێ.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عهید
[ص.ع ]
(ئەهید - ehȋd)
کۆن، دێرینه، هاوپەیمان، هاوعەسر.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
فراهید
[ا. ع ]
(فەراهید - ferahid)
بەرخ، بەرخۆله، بێچوی بزنه کێوی.
موتەعەههید
شالَنگ، گردن گیر.