وشەدان

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أهل المَدَر

سكان القُری والاریاف والمُدُن. أهْل الحَضَر / دانیشتوانی شارو گوند.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أهل الوَبَر

سكان الخِیام / سارانشین. دەشتەکی. دەوارنشین. ڕووەکی. ڕەوەند. کۆچەری. ڕەشماڵ نشین.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أهل الوَبَر. اهل البَدد

دەشتەکەی. رەمەند. (دەوار. رەشماڵ) نشین.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أهَلّ بالتَسميَة على الذَبيحة

قال بإسم الله / لە کاتی سەربڕینا ناوی خوای هێنا. بیسمیلای کرد.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أهَّلَ بـ

رَحَّبَ بـ / بەخێرهاتنی کرد. پێشوازی لێکرد.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أهل كذا

أعضاء. جماعَة / ئەندامان. دەستەودایەرە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أهل كذا

أتباع / بەردەست. دەست و پێوەند. لەگەڵ.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أهل كذا

اصحاب / هاوڕێ و برادەر.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أهل كذا

أسیاد / گەورە و کاربەدەستان.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أهَّلَ لأمر

جَعَلَهُ صالحاً / گونجانی. سازی کرد. بۆی گونجان.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أهل لكذا

مُؤهَل لـ. یلیق به / لەخۆی دێ. شایانێتی. هەڵئەگرێ. ئەهێنێ. لێی دا. شایستەیە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أهَلَ. أهِلَ. أهُلَ الرَجل

تَزَوَّج. إقترن / ژنی هێنا. جووتی گرت. هاوسەری گرت.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أهلَب

حَشِن الشَعر. مُشعِر / مووزبر. تووک ڕەق. تووکن. تیسکن.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أهِلَز أُهِلَ المكانُ

كان مَأهولاً مسكوناً. تَعَمَّرَ / ئاوەدان. (بوو. ی تێکەوت).

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أهلَسَك ضَحِكَ في فُتور

(بەلالووتەوە. بە ساردیەوە) پێکەنی.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أهلَسَهُ المَرَض

أذابه. هَزَلَهُ / نەخۆشی دایڕزان. سیسی کرد. لاوازی کرد.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

إبتَهَلَ

دَعاو تَضَرَّع / نزای کرد. پاڕایەوە. لاڵایەوە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

إثقال كاهل كذا

إرهاق / بارگران کردن.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

إستأهل

إستَحَقَّ. إستَجوَبَ / شایانی بوو. هەڵیگرت. لێی هات. ئەیهێنا. هێنای.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

إستَجهَلَ

عَدّهُ جاهلاً / بە گێل و گەوج و نەزان و نەفامی دانا.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان