(بەیوسنده - beyûsende)

چاوەڕوان، تەمادار، تەماحکار.

«نت »، «کئێر.، بک.، سیم.» 1- عەبد، خوڵام، نۆکەر. 2- «کئێر.» نووسەر یا قسەکەر، له نووسین و قسەکردنا بۆ نیشاندانی ئەدەب و تەوازوع و دەربڕینی ڕێز و حورمەتی خۆی بەرامبەر بەو کەسەی قسەی دەگەڵ دەکا، لەباتی زەمیری «من» ئەم وشەیه بەکاردێنێ:: بەنده زۆر زوو عەرزم کردی * «سن. جن.» بەننه.

«کن.» 1-هیچ کە س بەو جۆرەی که پێویسته هەموو شتێکی کەسێکی تر نازانێ. 2- هەر خوا خەڵک دەناسێ و لەڕووی کردەوەی خۆیان - که خەڵکی تر نایزانن - ڕەفتاریان دەگەڵ دەکا.

(تابەنده - tabende)

تەشی رێس، تەنگەتاو، سەخڵەت و ناڕەحەت.

(تابەنده - tabende)

پرشنگدار، رووناکی بەخش.

(تارانده - tarande)

تارێنراو، راونراو، دەرکراو، رەتێنراو.

(تارانەنده - taranende)

تارێنەر، راونەر، دەرکەر، ترسێنەر، رەتێنەر.

(تازانەنده - tazanende)

وەغارهێنەر.

(تەراشەنده - teraşene)

کەسێک که شتێک بتاشێت.

(تەراڤەنده - teravende)

شەربه یان گۆزەیەک ئاو بدەڵێنێ.

(تەرسانەنده - tersanende)

ترسێنەر، کەسێک یەکێکی دی بترسێنی.

(تەرسەنده - tersende)

کەسێک که بترسێت.

(تەرکانەنده - terkanende)

تورکێنەر، ئەوه - ی شتێک بتروکێنێ، ئەوەی درز بخاته شتێ.

مَكُنَ عنده. صار ذا مكانة / جێگەی خۆی کردەوە. جێگیر بوو. بەرزبووەوە.

(تەنبەنده - tenbende)

داڕووخاو، هەرەس بردوو.

(تونده - tunde)

نشێوی هەزار به هەزار، لێژگه، قەدپاڵی زۆر رک.

(تەنەنده - tenende)

جاڵجاڵۆکه، داپیرۆشک.

(توزەنده - tûzende)

پاشەکەوتکەر، بەدەست هێنەر.

(توفەنده - tûfende)

هاوارکەر، هەراو هەنگامەنەرەوه.

(تەپانەنده - tepanende)

کەسێک به زۆر شتێک بتەپێنێته ناو شتێکەوه.