تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



ئەسمین(باک)
ئەسکەنجەمین
«نتـ.»، «مکـ.» تمـ: ئەسکەنجەبین.
ئەمین
ئەمین
درغال، آسودە، آرام، استور، دل استوار.
ئەمین
دوروس، دوروسکار، جێگەی باوەڕ. [دەسپاک (جێمتمانە)]
ئەمین
ئاسوودە، هێدی. [بێخەم]
ئەمین
امین، مأمون، مٶتمن، امنة، معتمد.
ئەمین
ئەمین
دُرُست کار
مطمئن
ما هستیم
ئەمین
دەس پاک و ڕاست، جێ متمانە
خاترجەم: لێت ئەمینم
ئێمەین
ئەمین
[[=عا.: ئەمین]]
(س.) ١- ڕاست و دروست، دەس پاک. شاگردێکی ئەمینە بە ئانقەست پووڵمان فڕێ داوە هەڵی نەگرتووە. ٢- حاڵی ڕێگاوبان کە ترسی دز و جەردە و خراپەی تری لێ نەکرێ، حاڵی شوێنێکی پیاو ترسی ئەوەی نەبێ لەوێ شتێکی بەسەربێ یا تووشی بەڵایەک ببێ. رێگا زۆر ئەمینە شەویش هاتوچۆ هەیە، جێگای وایە ئەمین هەر نابێتەوە شەیتانیش شکی ناکا. ٤- بارگینی ئارام و لەسەرخۆ. کوڕە وەیسە وڵاغێکی ئەمین بۆ میرزا زین کەن.
ئەمین کردنەوە
[[عا. کو.]]
(مست. مت.) ١- ترس ڕەواندنەوەی کەسێکی (لەبەر هەرچی بێ) ترسابێ و خۆی شاردبێتەوە یا هەڵاتبێ. دزەکانیان ئەمین کردەوە پاشان گرتیانن، دە بچن ئەو کورە ئەمین کەنەوە با بێتەوە. ٢- (مج.) گرتنەوەی بارگین و ئێستری بەرهەڵ بوو.
ئەوەڵەمین
نخستین، نخزین، پیشین، آغازین.
ئەوەڵەمین
بەرگ، بەرگین، یەکەم. [یەکەمین]
ئەوەڵەمین
ئەوەڵەمین
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
ادیم زمین
[ا - مر ]
(ئەدیمی زەمین - edîmi zemîn)