وشەدان

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

جای¬مند

[ص ]

(جای¬مەند - cay mend)

تەمەڵ، تەوەزەل، بێکاره.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

دولت مند

[ص ]

(دەولەتمەند - dewletrend)

دەولەتمەند، زەنگین، دەسترو.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

روزی مند

[ص ]

(روزی مه ند - rûzî mend)

خاوه ن رزق و رۆزی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شکوه مند

[ص ]

(شوکوە مه ند ـ șukûh mend)

خاوەن شکۆ ، پایەبەرز ، پایەدار.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طالع مند

[ص.مر ]

(تالیء مه ند ـ tali’mend)

به شانس، به به خت ، شانسدار.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

علاقە مند

[ا.ص ]

(ئیلاغه مەند - ilaxe mend)

پەیوەنددار، دۆستدار.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

مند

( (مەند - mend))

پاشگرەو مانای خاوەندارێتی دەگەیەنێ وەک: خردمند.

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - فارسی)

ئاواڵ منداڵ

جفت

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - کوردی)

ئاواڵ منداڵ

کیسەیەکی پڕ لە ئاوی مناڵدان کە دوای مناڵ لە سکی زەیستان دەر دەچێ، جفت

سەرچاوە: قامووسی زمانی كوردی - زەبیحی

ئاواڵ منداڵ

«نتـ.»، «مکـ.» پەردەیەکه، لە منداڵدانی ئافرەتا، بۆ ماوەیەک مناڵەکەی لەناودا دەبێ و پاش ئەوەی لە دایکی جیادەبێتەوه، ئەویش فڕی دەدا. * «سیمـ.» ئاوەڵ / 2.

سەرچاوە: فەرهەنگی کوردستان

اواڵ منداڵ

ئاواڵ منداڵ

سەرچاوە: فەرهەنگی کوردستان

باخچەی منداڵان

(باک)سەلیلانک

سەرچاوە: فەرهەنگی کوردستان

بۆنی منداڵ

بۆی منداڵ

سەرچاوە: فەرهەنگی کوردستان

بۆی منداڵ

بۆنی منداڵ، منداڵی ساوا تا دەگاتە دووساڵی ئەگەر بۆنی خووێن و خوڕی ژنی زاو بکا بەبۆن دەکەوێ، گیای گژنیژ بە خەنەوە لە ڕووو پێش سەرو دەستەکانی منداڵەکەی بنرێ بەسوودە

سەرچاوە: فەرهەنگی کوردستان

جۆلانەی منداڵان بۆ ڕاژاندن و نوواندنی

ڕابینۆک، لەلووە

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - فارسی)

شندی مندی

مکر و نیرنگ

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - کوردی)

شندی مندی

حیلە و حەواڵە

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - فارسی)

ماڵ و منداڵ

افراد خانواده