تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: شیرینی نوێ
أتاني من قِبَلِهِ
من عِندِه / لە لایەنیەوە. لەلایەن ئەوەوە هات.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أثقَلَهُ المرض
إشتَدّ علیه / نەخۆشیەکەی قورس بوو. لێی قورس کرد. لێی پیس کرد.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أجلَه
أصلَع / سەرڕووتاوە. بێ تووک.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أحَكّ. حَلَّل. أجاز. أباحَز جَعَلَهُ صلالاً
حەڵاڵی کرد.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أحَلّهُ مَحَلَهُ أو مَحَلّ غيره. أحل ضَخصاً أو شيئاً محل آخر
ئاڵوگۆڕی پێکردن. جێگەکەیانی گۆڕی.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أخابَك خَبَّبَ أمله
رَدَّهُ خائِباً / هیوای بڕی. نائومێدی کردز دەستی نا بە ڕوویەوە.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أخبَتَ الى الله
تَواضَعَ وتَخَشَّعَ امام الله / ملکەچی و ڕێزی پیشاندا.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أخذَرَ. حَذَّرَ بالمكان أو مع اهله. أقام فيه أو معهم
لەجێی خۆیا دانیشت و مایەوە. لەگەڵ کەسوکاریا ژیا.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أخطَرَ الشيءَ في أو على أو بباله
أذكره إیّاه / بیری خستەوە. پێی ڕاگەیان.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أخلى سبيله
أطلق سراحَه / بەری دا. بەرەڵای کرد. دەستی لێ هەڵگرت.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أخلى سَبيلَهُ
أطلَقَ سَراحَهُ / بەرەڵای کرد. بەریدا.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أخمَدَ الهِمَّةَ
بَرّدها / چالاکی و چابوکی و گورجوگۆڵیەکەی سارد کردەوە. پشتی سارکردەوە.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أدغَمَ الله وَجهَهُ
سَوَّدَه وأذَلهُ / خوا ڕووی ڕەش کرد. ڕسوای کرد.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أدمَجَ الحَبلَك أجاد قَتلَهُ
باشی بادابوەوە.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أذكى النارَك اشعل. أجَّجَ. ألهَبَ
دایگیرسان. ئاگرەکەی خۆشکرد.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أرسَبَك رَسَّبَ. جعله يترسب أو يسقط الى الاسفل
نیشانی. نقومی کرد. خستیە بنەوە.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أرَقَّ حاله
ساء حاله وقل ماله / گوزەرانی خراپ بوو. دارایی کەم بووەوە. تێشکا.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أزَلَّهُ
حَمَلَهُ علی الزلل / لە خشتەی برد. هەڵیخەڵەتان. بە سەهوی برد. تووشی خراپەی کرد.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أستَودِعَك الله
وَداعاًُ. مَصحُوباً بالسَلایَة / خوات لەگەڵ. بەدۆعا. خواحافیز. ڕۆژباش.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أسلَمَ أمرَهُ أو نَفسَه الى الله
سَلَّمَ / خۆی و کاری خۆی دایە دەست خوا.