وشەدان

سەرچاوە: شیرینی نوێ

تَلَعثَمَ في كلامِهِ

تَمتَمَ / زمانی ئەیگرت. زمانی قورس بوو. تێکەڵوپێکەلأ ئەدوا. منجەمنجی ئەکرد.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

خَطِلَ. أخطَلَ في كلامِه. أتى بكلام كثير فاسِد

زۆری وت. وتنەکەی پڕبوو لە قسەی هیچ و پووچ و بێسەروپێ.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

رَفَثَ في كلامِهِ

أفحَش. بَذُؤَ / قسەی قۆڕ و ناشیرینی کرد. جنێوی پیسی دا.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

كِتاب أو كلام غير قابل للرجوع

هەر ئەوەیە. ناگۆڕێ. پەشیمانی تیا نیە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

كَلام

حَدیث. قَول. حَكِی. مُحادَثَة / وتن. گوفتار. ئاخاوتن. قسە. بێژین. وتوێژ. ئاخفتن. گفتوگۆ. قسەکردن. دووان.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

كَلام

جُملَة. عِبارَة / ڕستە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

كَلام

لُغَة. لَسان / زمان. زوبان.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

كلام بَذيء

فاحِش / جنێو. فسەی ناشیرین.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

كلامٌ خَشِن

قسەی ڕەق. جەرگبڕ.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

كلام رائع

رائق. بدیع / قسەی (بەجێ. خۆش. ڕاست و ڕەوان).

سەرچاوە: شیرینی نوێ

كلام رَثّ

سخیف / قسەی قۆڕ و بێمانا. قسەی هیچ و پووچ.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

كلام رُكاك

كلام سخیف الألفاظ والمعانی / قسەی قۆڕ و بێبایەخ. هەلەق و مەلەق.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

كلام ركيك

سخیف الالفاظ والمعانی / قسەی (بێمانا. بێ جێ و ڕێ. قۆڕ).

سەرچاوە: شیرینی نوێ

كلام سَقيم

خلاف الحَقّ / قسەی ناڕەوا. قسەی نادروست. درۆ و دەلەسە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

كلام سَلِس

سَهل / قسەی نەرم و شیرین. زمانی لووس و پاراو و ڕەوان.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

كَلامٌ فارغ

هَراء. عَبَث. هَلس / قسیەی (قۆڕ. بێبایەخ. هیچ و پوچ. بێمانا). وڕێنە. یاوە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

كَلِمَة شَرَف. كلام شَرَف

قسەی پیاو.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

لَطُفَ كلامُهُ

رَقَّ / قسەکانی خۆش بوو.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

مُبتَذَل. كلامٌ مُبتَذل

رِكیك. تافِه / قسەی قۆڕو بێمانا. بێسەروپێ.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

مَجْمَجَ في (كلامِهِ. حديثه)

مَغْمَعَ. لم یُبَیِّنهُ / بەمنجە منج قسە ئەکا. لێی تێ ناگەی.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أخطَرَ في كلامه

خَطِلَ. أتی بكلام كثیر فاسد / قسەی زۆر و بێمان و قۆڕی کرد.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

بَعبَعَ في كلامه

ثَرثَر / چەنەی دا. پەنەبازی کرد. زۆری وت. ئەیبزڕکانز

سەرچاوە: شیرینی نوێ

تَقَعَّر في كلامه

أخرج الكلام من حنجرته / بە قوڕگ قسە ئەکا.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

تَلَعثَمَ في كلامِهِ

تَمتَمَ / زمانی ئەیگرت. زمانی قورس بوو. تێکەڵوپێکەلأ ئەدوا. منجەمنجی ئەکرد.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

ثَبت على كلامه أو عهده

تَمَسَّكَ / لە گفت و بەڵێنی خۆی پەشیمان نەبووەوە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

خَطِلَ. أخطَلَ في كلامِه. أتى بكلام كثير فاسِد

زۆری وت. وتنەکەی پڕبوو لە قسەی هیچ و پووچ و بێسەروپێ.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

رَجَعَ (عن أو في) كلامه

تراجع / پەشیمان بووەوە. پاشگەز بووەوە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

رَفَثَ في كلامِهِ

أفحَش. بَذُؤَ / قسەی قۆڕ و ناشیرینی کرد. جنێوی پیسی دا.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

غلتَكَّ في كلامه

أخطَأَ / هەڵەی کرد لە قسەکردنا. قسەکانی ناڕێک و بێسەروپێ بوون.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

قَعَّرَ في كلامه

أحزَمَهُ من حَلقِهِ / بە قوڕگ قسە ئەکا.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

كلامي

بالكلام. شِفاهاً. شِفاهی / هەر بە دەم. بە قسە. بە دەمی.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

لَطُفَ كلامُهُ

رَقَّ / قسەکانی خۆش بوو.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

مُتلَعثِمٌ في كلامه

مُتَلَجلِج / زمانی ئەیگرێ.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

مَجْمَجَ في (كلامِهِ. حديثه)

مَغْمَعَ. لم یُبَیِّنهُ / بەمنجە منج قسە ئەکا. لێی تێ ناگەی.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

مُشادَّة كلامِيَّة

جِدال / دەمقالی. ورەور. حانە حەپەشێ. چەقە چەق. دەم قڕە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

هَرَأ في كلامه

اكثر الخَطأ / نازانی ئەڵێ چی. ئەبزڕکێنێ.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

وَحىَ اليه كلاماُ

كَلَّمَهُ سِرّاً / بەنهێنیء بەدزیەوە پێی وت.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

تَوَجَّه بكلامه الى

خاطب او تكلم إلی / ڕووی قسەکەی کردە. ئاراستەی کرد.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

خافَتَ بكلامِه أو بصوته

خَفَتَ. تكلم بصوت منخفض / بە دەنگی نزم بە ئەسپایی قسەی ئەکرد.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

وَثِق بكلامه

صَدَّقَهُ / بڕوای بەقسەکانی کرد.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان