وشەدان

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شارفه

[ص.ع ]

(شاریفه - şarife)

وشتری مێچکەی پیرو لەڕو لاواز، ئامانی شەرابی وەکو گۆزەو کوپەو خەمری.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شافه

[ا ]

(شافه - şafe)

شاف.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

شافَهَ

خَطَبَ فاهُ إلی فیه / دەم بە دەم دووان و قسەیان کرد. دەمیان نابوو بە یەکەوە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

شَدَّدَ الحَرفَك نقيض حَفَّفَهُ

پیتەکەی گران کرد. جەڕانی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شرفه

[ا.ع ]

(شورفه - urfeş)

هه یوان به له کۆنه، بانیژه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شرفه

[ا.ع ]

(شه ره فه - erefeş)

مۆره ی سه ر دیوار.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شرفه

[ا.ع ]

(شورفه - urfeş)

باشترین و هه ڵبژارترین به شی دارایی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شرفه

[ا ]

(شه رفه - erfeş)

ده نگی پێ ، هه ر ده نگێکی هێواش.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شفشفه

[ا ]

(شەفشەفه ـ şefşefe)

لقی راست¬و ناسک،شوش¬و باریک،شووشە زڕێو زیوی له قاڵب کراو.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شفه

[ا.ع ]

(شیفه ـ șife)

لێو.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

شَفَّهُ. شَفَّفَهُ المرضُ او الهم

أوهَنَهُ / لاوازی کرد. بێهێزی کرد. هێزی لێبڕی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شلافه

[ص.ع ]

(شەللا فه ـ șelafe)

ژنی بێ حەیا ، ژنی بەدکار ، سۆزانی.

سەرچاوە: فەرهەنگی کوردستان

شلفه

شڵخه، پوورەی هەنگان.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

شَمَخَ. شَمَّخَ أنفُهُ أو بأنفِهش

رَفَعَهُ مُتَكَبِراً / لووتی بەرزکردەوە. خۆی بڵند کرد. فیزی نواند.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

شَوَّفَهُ الشيءَ

اراهُ / پیشانی دا.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شکافه

[ا ]

(شیکافه ـ ikafeș)

ئەو چو کڵەیان ئێسکه بچووکەی سازی پێ دەژەنرێ.

سەرچاوە: فەرهەنگی کوردستان

شکافه (ئەرده.)

مرازێکی گچکەیە، کە تاری پێ لێدەدەن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شکوفه

[ا ]

(شیکوفه ـ șikufe)

شکۆفه،گوڵ، خونچه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شکوفه

[ا ]

(شیکووفه ـ ikûfeș)

شکۆفه ،قوزی ژن.

سەرچاوە: فەرهەنگی کوردستان

شڵفه (ئەرده. ، کە.)

لمووزی بەرازی، شفرەی بەراز. (که.) لیپۆز.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان