وشەدان

سەرچاوە: شیرینی نوێ

اخطأ في عمله

حادَ عن الصواب / هەڵەی کرد لە ئیشەکەیدا.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

بِحُكم عَمَلِه

بِمُقتَضی / بە گوێرەی کار و فرمانەکەی.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

تأنَّق في عَمَلِه

عَمَلَهُ بإتقان / ئیشوکاری خۆی بە ڕێک و پێکی و باشی ئەنجام ئەدا.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

تَزَرَّى عليه عَمَلَهُ

زَری. عاتَبَهُ أو عابَهُ علیه / سەرزەنشتی کرد. گاڵتەی پێکرد.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

تَشَرَّط في عَمَله

تَأنَّق / بە پوختی کاری کرد. مەرجی بردە سەر. سەرڕاست بوو.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

تَفَنَّنَ في الحديث أو في عمله

استعمل أسالیب حسَنَة / بە شێوەی جوان ئەدوا و کرداری ئەکرد. هونەرمەندانە بوو لە دووان و کرداریا.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

تَوَسَّطَ في عمله

إعتل. لم یتطرف. إلتزم الوسط / مامناوەندی بوو لە کردار و ئێشیا.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

دَقَّقَ في عمله

عمل بِدِقَّة و إمعان / بە وردی و دڵسۆزانە کاری خۆی کرد.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

رَشُقَ حَفّ في عمله

چابووک بوو. گورج و گۆڵ بوو. دەست سووک بوو. بەدەستوبرد بوو.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

سَوَّأَ عليه عَمَلَهُ

عابَهُ ووَبَّخَهُ / گاڵتەی پێکرد. سەرزەنشتی کرد. گاڵتەی بە ئیشەکەی کرد.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

طَرَدَهُ من عَمَلِهِ

فَصَلَهُ / دەستی لە ئیش کێشایەوە. دەریکرد. لەسەر ئیش لایبرد.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

عَزَلَهُ عَن مَنصَبِه أو عَمَلِه

خَلَعَهُ. طردَهُ / دەریکرد. لە ئیش لایبرد.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عمله

[ا.ع ]

(ئەمەله - emele)

عەمەلە، کرێکاران، کرێکاری بیناو دیوار.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

عَمَلَهُ طَوعاًك غَير مُكرَه عليه

زۆری لێ نەکرا. بە ئارەزووی خۆی کردی.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

عَمَّلَهُ على البلد

جَعَلَهُ حاكماً / کردی بە سەرگەورە. فەرمانڕەوایی پێ سپارد.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

مَغْمَغَ في عَمَلِه

عَمَلَهُ ضَعیفاً ردیئاً / خراپ دروستی کرد. چروکء بازاڕی ئیش ئەکا.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

نَشِطَ (في. إلى) عَمَلِهِ

خَفَّ وأسْرَعَ / بەگورجیء چابوکانە ملینا بۆ ئیش. گورجء گۆڵ بو. بەدەستوبرد بو.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

وَنَّى في عمله

تَوانیَ. فَتَر وَقَصَّرَ ولمَ یَهْتَم / سارد بوەوە. کەمتەرخەمیکرد.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

إهتم بعمله

كَدّ وتَعِبَ / بەدڵ تێکۆشا. بەدڵ کاری ئەکرد. بە تەنگ ئیشەکەیەوە بوو. دڵسۆز بوو تیایا.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

تَدَشَّنَك دَشَّنَ. إفتتح. إستعمله لأول مرة

بۆ یەکەم جار (کردیەوە. بەکاری هێنا. لە بەری کرد).

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان