وشەدان

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أمَّنَ (على أو ضِد)

ضَمِن / بیمەی کرد. دەستەبەری کرد. تەئمینی کرد.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أناط عليه الأمرَ

عَلَّقَهُ علیه / کارەکەی پێوەبەست. بەستیەوە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أنافَ على

أشرف. أطَلّ / ئەیڕوانی. بەسەریا ئەڕوانێ.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أنافَ على

زادَ / (زۆرتر. زیاتر. پتر) بوو. تێپەڕی.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أنجَزَ على

أجهز علی / هەڵیکوتایە سەری. کوشتی.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أنحَى عليه

أقبَل علیه مُهاجماً / پەلاماری دا. هەڵیکوتایە سەری. بۆی چوو. ئامبازی بوو.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أنحى عليه باللوم أو اللائمة

لامَهُ. وَبَخَّهُ / گلەیی لێکرد. بیانوەکەی خستەسەر. سەرزەنشتی کرد.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أنحى عليه ضَرباً

أقبل / دایگرتەوە بە لێدان.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أنعَمَ اللهُ النِعمَة عليه وأنعَمَهُ بالنِعمة

أوصَلها إلیه / خوا پێی بەخشی. خوا پێیدا.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أنعَمَ عليه بـ

مَنَّ. وَهَبَ. أعطی / پێی بەخشی. پێیدا. بەخشی.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أنكَبَّ على أمرٍ

لَزِمَهُ. أقبَلَ علیه. إنصرف الی. إنشَغَل / پێوەی خەریکبوو. خۆی بۆ تەرخان کرد. خۆی دا بەسەریا.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أنهَى على

أتی علی / دوایی پێهێنا. کۆتایی پێهێنا. هیچی تیانەهێشت. فڕی تێخست.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أهَلّ بالتَسميَة على الذَبيحة

قال بإسم الله / لە کاتی سەربڕینا ناوی خوای هێنا. بیسمیلای کرد.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أهوَى على

ضَرَبَ / پیاکێشا. لێی دا.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أوجَبَ على

فَرَضَ. ألزَمَ / سەپانی بە سەریا.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أوجَدَهُ على أو إلى

إضطره. ألزم. أجبر / ناچاری کرد. بەزۆر پێی کرد.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أوسَعَ الله عليه

أغناه / خوا پێیدا. دەرووی خێروخۆشی لێکردەوە.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أوطَأَ على الأمر

واَفَقَهُ علیه / لەگەڵی ڕێکەوت. پێکهات.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أوفى على

زاد / زیاتر بوو. زۆرتر بوو.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أوفى على

قارَبَ / نزیکبووەوە.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان