تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



شیار
شیار، شَدیار، شَدکار، شَتکار، شُخم
شیار
شێف [شێو، جووت]
شیار
حَرث، فَلَحه
شیاربوونەوە
وشیاربوونەوه.
شیاره (باد.)
کایەکە لەبنی چاڵان دەکرێ تا دەخڵەکە نم نەکێشی.
شیارکردن
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
شیارۆک
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
شیارۆک
شیارۆک (باک.)
مەشکه، خیگەی شیرییه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شیاریدن
[مص.م ]
(شیارییده ن ـ iyarîden ș)
شۆو بڕینی زه وی ، جووت کردنی زه وی.
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
شیارە
کایەکە لەناو چاڵدا و لەژێر گەنمدا ڕۆ دەکرێ بۆ ئەوەی کە گەنمەکە نم هەڵنەهێنێ
سەرچاوە: شیرینی نوێ
شياط
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شیاطین
[ا.ع ]
(شه یا تین ـ șeyatîn)
به دخوویانێ که خه ڵکی بۆ خراپه کاری و به دڕه و شتی هانده ده ن.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شیاع
[مص.ع ]
(شییاء ـ iya’ș)
به رێکردن ، په یڕه وی کردن ، بره و سه ندن.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شیاع
[ا.ع ]
(شییاء ـ iya’ș)
ده سته چیله ، ده نگی شمشاڵ، خه به رێ که بڵاو بووبێته وه.