(شه یتان ـ eytan ș)

ڕوحی چه په ڵ و موزیر ، یاخی ، لاسار ، دێو ، ئه هریمه ن ، به باوڕی موسڵمانان شه یتان فریشه بوو، چونکه کڕنوشی بوئاده م نه برد تڕۆ کرا ، ئه ویش که وته گومڕاکردنی خه ڵکی.

(شه یته ره ـ șeytere)

شاتەڕه، شادانه.

(شه یته نه ت - eytenet ș)

زۆڵیه تی ، سه ر کێشی کردن ، به دکاری و دووروویی و به د هزرکردن.

(شییه ء ـ ye’șî)

په یڕه وان و یارانی که سێک ، دۆستان و لا یه نگرانی که سێک .

یاسا، یاسه روش

یاسا، ڕەوشت [دروشم، شێواز، داب]

شِعار، زِیّ، رَویَّه

چامه، چکامه، بسته، سرواد، شوربادرنگینف سروده

چامە، بەسە، هەڵبەسە، سۆر، وێژە [هۆنراوە]

شِعر، نَظم، غَزَل، قَصیده

(شیئه - ’eșî)

داروده سته ئیکی موسڵمانانی گومراهن که باوه ڕیان به خیلافه تی راسته و خۆی عه لی کوڕی ئه بی تاڵیب و کوڕه کانی هه یه ، ئه ما نه ش چه ند تا قم و ده سته یه کن له وانه : شیعه ی دوازده ئیمامی که باوه ڕیان به خیلافه تی راسته و خۆی عه لی و هه ر یازده کوڕه که ی یه ک له دوای یەک هه یه، شیعه ی ئیسماعیلییه یان باتنیی یان حه وت ئیمامی ... له لای ئه وان ماڵباتی ئیمامان له محه مه دی کوڕی ئیسماعیلدا ته واو ده بێ، هه روه ها گروپی زه یدییه که باوه ریان به ئیمامه تی زه ید ی کوڕی ئیمام زه ینه ¬ڵ عابدین دوای بابی هه یه.

ئەو چینه موسوڵمانانەن، کە تەنها عەلی بەجێ نشینی پێغەمبەر (د . خ) دەزانن.

(شیئی ـ ’îșî)

یه ک شیعه.

دەستەیەکن لە موسڵمانان کە هەر ئیمامی عەلی بە جێنشینی پێغەمبەر دەزانن

پیروان ... (که علی را خلیفه بلافصل می دانند)

[کۆمەڵێک لە موسوڵمانان (کە عەلی بە یەکەمین جێنشین دەزانن)]

شیعه، رافِضی

شیعه

کۆمەلێ لە موسوڵمانان

ترکه چوب