تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
صف کشیدن
[مص.ل ]
(سه ف که شیده ن - sefkeșîden)
ڕیز به ستن.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
صلات کشیدن
[مص . م ]
(سه لات که شیده ن ـ selat keșîden)
سه ڵل کردن.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
صومعه نشین
[ص.فا ]
(سه ومیئه نشین - sewme’enișîn)
دێرنشین،دانیشتن له دێربۆ خوا په رستی.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
ضررکشیدن
[مص.ل ]
(زه ره ر که شیده ن - zerer keșîden)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
طرب آشیان
[ا.مر ]
(ته ره ب ئاشیان ـ terb așyan)
لانه ی شادی و به زم.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
طول کشیدن
[مص.ل ]
(تول که شیده ن ـ tûl keșîden)
عاشیرەت
عشیرت، ایل
ایما، اشاره
عاشیرەت
خێڵ و تیرە، هۆز
هێما، بە دەست یان بە چاو نیشان کردن: بێ دەس وەگەردەن دەم لە ناوی دەم/خوا بی وڕێ عاشیرەت وە چەم، «فۆلکلۆر»
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عشیر
[ا.ع ]
(ئەشیر - eșȋr)
تیرە، کەسوکار، قەوم و قیله.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عشیرە
[ا.ع ]
(ئەەشیرە - eșȋre)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عشیق
( ص.ع ٠ئەشیغ - eșȋx))
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عقب نشینی
[ا.مص ]
(ئەغیب نشینی - exeb nișȋnȋ)
عەشیر
خویش، تیره، عشیره
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
عەشیران
جۆرە مقامێکە
عەشیران
ئەشیران، جووره مەقامێکه.
عەشیرەت
عشیره
عەقەبنشین
فَریوردن، فرارون، شکسته، شکست خورده
عەقەبنشین
شکسە، شکیاگ، بەزیاگ [بەزیو، شکاو، پاشەکشێکردوو]