(شیئه - ’eșî)

داروده سته ئیکی موسڵمانانی گومراهن که باوه ڕیان به خیلافه تی راسته و خۆی عه لی کوڕی ئه بی تاڵیب و کوڕه کانی هه یه ، ئه ما نه ش چه ند تا قم و ده سته یه کن له وانه : شیعه ی دوازده ئیمامی که باوه ڕیان به خیلافه تی راسته و خۆی عه لی و هه ر یازده کوڕه که ی یه ک له دوای یەک هه یه، شیعه ی ئیسماعیلییه یان باتنیی یان حه وت ئیمامی ... له لای ئه وان ماڵباتی ئیمامان له محه مه دی کوڕی ئیسماعیلدا ته واو ده بێ، هه روه ها گروپی زه یدییه که باوه ریان به ئیمامه تی زه ید ی کوڕی ئیمام زه ینه ¬ڵ عابدین دوای بابی هه یه.

ئەو چینه موسوڵمانانەن، کە تەنها عەلی بەجێ نشینی پێغەمبەر (د . خ) دەزانن.