تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
مریشک
باڵندەیەکی ماڵییە وەک کەڵەشێر بەڵام ئەم هێلکەکەرە
مریشک
مامر، کەڕگی
مریشک
مریی ئێشکانێ٬ (دەر.کە.): مامر٬ کەرییک٬ کڕک٬ کەرگه٬ مر٬ داربۆق
مریشک بەشک
مریشکە کێوی
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
مشک
[ا ]
(میشک - mişk)
میسک، عەترێکی بۆن خۆشە لە ناوکی ئاسکی میسک دەردەهێنرێ.
مشک
مُشک، اَدمَن. ( ماده ی خوشبویی است که از خون حیوانی فراهم می آید شبیه به آهو که آن را به فارسی آف گویند.)
مشک
موش، مَرزَن، مرزه، ببر.
مشک
میسک. (مادەیەکی بۆنخۆشە لە خوێنی ئاژەڵێک دەگیرێت کە لە ئاسک دەچێت و بە فارسی «ئاف»ی پێدەڵێن)]
مشک
مڵە. [گیانلەبەرێکی بەناوبانگە.]
مشک
مِشک، شَذو.
مشک
فاًر، فار، رَکن، هاقل، فَصعاء، فُوَیسِق. (فَأرَة، فَارَة)
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
مشک
دەعبایەکی پچکۆلەی چوارپێی کلک باریکە ، دیوار و ناوماڵ کون دەکات
مشک
جانەوەرێکی چکۆڵەی گوێ قوتە لە ماڵان و لە مەزرادا کوت دروس دەکا زۆر زیان بە ڕزقی خەڵک دەگەیەنێ و ڕەنگی ڕەشبۆزە
مسک، بۆن خۆشێکە لە جۆرێ ئاسک پەیدا دەبێ
مشک
(هەورا.): مڵە٬ مووش٬ میش٬ مسک٬ (هەورا.): قەزوانی وورد
مشک تەرامشیح
گیاه کاکوتی
مشک تەرامشیح
گیایەکە بۆ دەرمان دەشێ
مشک تەرامشێح
رُتَک، مُشک تَرامُشیر، مُشک طَرامُشیع، پودنه ی کوهی. ( علفی است معطر معروف که ترک آن را «کاکوتی» گویند.)
مشک تەرامشێح
پوونگە کێفیلە. [جۆرە پونگەیەکی خۆڕسکە. (گیایەکی بۆنخۆشی بەناوبانگە کە تورک پێی دەڵێن. «کاکووتی».)]