تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



کوشنە
کرسنه، یکی از حبوبات
کۆنشناس
مێژووزان٬ ئەنتیکەناس.-ی:مێژووزانی٬ ئەنتیکەناسی
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
کێشندە
هێزێکە لە هێندێ شتدا هەیە شتی تر ڕادەکێشێ بەلای خۆیدا
کێشندە
هێرێکە لە هێندێک چتدا هەیە چتی تر ڕادەکێشی بەلای خۆیدا.
سەرچاوە: نالی
کەشندە
ئەوەی بکشێ و نەبڕێتەوە.

مەڵێ ڕێگەی کەشندە، یا کوشندە ئەژدەرە، یاخۆ
کەمەندە، یا طەنابی خێوەتی گەردوونی گەردانە
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
گاوشنگ
[ا.مر ]
(گاڤ شەنگ - gav şeng)
دارگاڕان.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
گشنی
[ا.مص ]
(گوشنی - guşnî)
جووتگیری، جووتبوونی نێرو مێ، گەردی خورمای نێر بکرێتە خورمای مێوە تا بەربگرێ.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
گشنیز
[ا ]
(گەشنیز - geşnîz)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
گلفهشنگ
[ا ]
(گول فەهشەنگ - gulfehşeng)
ستالاکتایت، سیخە سەهۆڵ.
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
گەوهەرشناس
کەسێکە لە ناسینی گەوهەردا شارەزابێ
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
گەوهەرشناس
بریتییە لە مەردوومی وریای دانای ژیر
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أخشَن
خَشَن. خلاف الناعم / زبر. درشت. سەخت.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أشَنّ
بڕوانە شَنّ.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أشنَج
مُتَشَنِج / کرژ. گرژ. جەمام.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
إخشَوشَن
تَخَشَّنَ. عاش عیشا خشناً / ژیانێکی پڕکوێرەوەی ژیا. سەخت و کەساس ژیا.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
إخشَوشَن
تَخَشَّنَ. تَعَّوَد إحتمال المشاق / بە ژیانی نەبوونی و کوێرەوەری ڕاهاتبوو.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
إخشَوشَنَ
خَشُنَ. شار خشناً / ڕەقبوو. سەختبوو.
ئاوڕۆشن کەرە
ئاوڕۆشن کەرە
جانەوەرێک ڕەش سووری چکۆلەیە بەسەر ئاوی لیخندا بە پەلە دێت و دەچێ
ئاییرکوشن ئازەر(هەورا)
ئیرۆکووشن(هەورا)
ئیشن(فە)
ئاخۆتن
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
اخشن
[ع - ص ]
(ئەخشەن - exşen)
زبرتر.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
اشن
[ا ]
(ئەشن - eşen)
جلکی هەڵگەڕاو، زرک، کاڵکەکی نەگەییو.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
اشن
[ا ]
(ئیشن - işn)
درەختێکە لە بابەتی سپیدار.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
بَحَّ. بُحَّ الصوتُ. خَشُنَ
دەنگ گڕبوو.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
بشن
[ا ]
(بەشن - beşn)
بەژن، قەدو باڵا.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
بنشن
[ا ]
(بونشەن - bunşen)
دانەوێڵه، نوک و نیسک و ماش و لۆبیاو پاقلەو...
سەرچاوە: شیرینی نوێ
تَخاشَن
أظهر أو تَكَلَّف الخُشونة والعُنف / دڵڕەق و توندوتیژ بوو. تڕن بوو. تڕۆ بوو.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
تَخَشَّن
بڕوانە إخشوشَنَ.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
تَدَشَّنَك دَشَّنَ. إفتتح. إستعمله لأول مرة
بۆ یەکەم جار (کردیەوە. بەکاری هێنا. لە بەری کرد).