تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
شاف پێ هەڵگرتن
بریتییە لە هەڵخەڵەتاندنی یەکێک بەزمانی لووس
شاف پێ هەڵگرتن
برێتی لە خاپاندن
شاف پێهەڵگرتن
شاف لێدان ٬ مەبەس لە فربودانە بەزمانی لووس.
شافر(باک.)
خانووچکەی نابووت٬ پێست و کەوڵاوی ٬ کەوڵدار٬ (باد.) پنجە گیایەکە پڕبە ئامێزێکی چڵ چڵ بڵند دەبێ منداڵان لاسکەکانی دەکەنەتیر.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شافع
[ا.فا.ع ]
(شافیع - şafi’)
تکاکار،شەفاعەتکار.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شافعی
[ص.ن.ع ]
(شافیئی - afi’îş)
یەکێکە لەچوار مەزەبەکەی ئەهلی ¬سو¬ننەت¬و دەدرێته ¬پاڵ ئه-بو عەبدوڵلا محەمەدی کوڕی ئیدریس که ¬یەکێکه لەئیمامانی ئەهلی سوننەت.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شافه
[ا ]
(شافه - şafe)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شافی
[ا.فا.ع ]
(شافی - şafi)
شیفا¬بەخش،دەرمانێ کە نه خۆش پی چاک بتەوه، بنج ب (وەامی ب چەندو چوون)..
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شافیدن
[مص.ل ]
(شافیدەن - şafiden)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شافیعه
[ا.ص.ع ]
(شافیئییه - afi’îyeş)
مەزەبی شافیعی.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شاق
[ص.ع ]
(شاغ - şax)
دژوار،ئەستەم، قورس،زەحمەت،کاری سەخت و دوژوار.
شاق
شاق باق و شاق واق، شاقشاق له دەنگی مریشکداندا دەردەکەوێ.