تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شاعرانه
[ق.ص ]
(شائیرانه - ş’îane)
شاعیرانه، شاعیرئاسا.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شاعره
[ا.فا ]
(شائیره - a’îreş)
هەستیار، هەڵبەستوان (بۆمێ).
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شاعی
[ا.ص.ع ]
(شائی - şa’î)
دوور، بەشی هاوبەش.
شاعیر
سرخار، سرخوار، آمیژه، آمیژ، سرواد، چامه سُرا، جکامه سُرا
شاعیر
بوێژ، هەڵبەس، شایر [هۆنەر]
شاعیر
شاعِر، ناظِم، اَدیب
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شاغل
[ا.فا.ع ]
(شاغیل - a’îlş)
کار و پیشەیه - ک کەمرۆڤ مژۆل بکات، مژولکار، سەرقاڵکار.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شاغول
[ا ]
(شاغوول - axulş)
شاوڵ، ئەوزارێکە بۆ تا قیکردنەوەی خواری و راستی دیوارو پایه-بەکاردێ.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شاغوله
[ا ]
(شاغوله - şa’ule)
گوڵیک و ریشووی شاشک و شەده.
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
شاف
شتێکی باریکە لە هێندێ دەرمان دروست دەکرێ ، مایەسیری دار دەیکا بەکۆمیدا بۆ لابردنی ئازاری مایەسیریەکەی
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شاف
[ا ]
(شافaf - ş)
شاف
پَرز، پَرزه، شاف
شاف
[لۆکەی دەرمان پێداکراو کە دەیخەنە سەر چاو، هەروەها دەرمانێک کە لە ڕێگەی کۆمەوە بەکار دەهێنرێت]
شاف
شیاف، فَرزَجه
شاف
دەرمانێ کە دە قنگی ڕادەکەن
شاف
بەقد سنجوویەکی لە سابوون یاچتی تر لەناو کۆمی مرۆڤی گرفتداردا دەنرا تا ڕەوانبێ٬ لە هەندێک چتی دی دروستدەکرێ و هەڵدەگیرێ بۆ ما یەسیری.
شاف لێدان
شافپێهەڵگرتن. تەفرەدان.
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
شاف هەڵگرتن
شافکردن بەکۆمدا