(مست. مت.) ١- خۆ ماندوو کردنی دایک و باب بۆ پێگەیاندنی منداڵ. ((چیدی ئەمەگێ ناکێشم بە خۆڕایی دەگەڵ هەتیوی خەڵقییە)) (تحفە:ج٢-٨٨) ئەم هەموو ئەمەگەی دەگەڵ کێشاون، کەچی ئێستا یەکێکیان لەو دایکە فەقیرەیان ناپرسنەوە. ٢- خەریک بوون و خۆ ماندوو کردنی کەسێک بە جێبەجێ کردن و ڕاپەڕاندنی ئیش و کاری یەکێکی ترەوە.

بڕوانە: ئەنگوستنما

شتێکە کە نرابێتەوە بۆ دزین، ئەنگوشتنما

(نمس.) ڕێک گوشین. تێبــ.- ئەم وشەیە دەگەڵ مەسدەری (وشین، کوشین، گوشین) ڕیشەیان یەکە، وەک وشەیەکی سەربەخۆ لە کوردی ئێستادا دەکار ناکرێ لە تەرکیبی: تەڵای دەستەوشار، گۆڕەوشاردا دەبیندرێ. ڕەنگە لەباتی (ضغط)ی عەرەبی خراپ نەبێ.

هاوشان، جوورە گیایەکە

(ئەهشاء - ahşa,)

هەناو، هەناڤ، هەرچی لە نیو زگدایە، لە دڵ و جگەرو سیپەلاک و گورچیلەو زراو.

(ئەهشام - ehşam)

حەشامات، دەست و پێوەندو خزم و کەس و کارو خزمەتکارو خولامی پیاو، مەڕو ماڵات.

(ئەخشاب - exşab)

دار، تەختە.

(ئەرتیشتار - ertiştar)

لەشکری، جەنگاوەر.

(ئیرتیشاف - irtişaf)

خواردنەوەی قوم قوم.

(ئیرشاد - irşad)

ڕێنوێنی کردن، رێبەری کردن.

(ئیستبشار - istibşar)

شادبوون، هەواڵی خۆش، مژدە.

(ئیستیرشاد - istirşad)

ڕێنوێنیخوازی، ئامۆژگاری خواستن.

(ئیستیشمام - istişmam)

بۆن کردن، پەی بردن.

(ئیستینشاغ - istinşax)

هەڵمژینی هەوا.

(ئیستیکشاف - istikşaf)

ئاشکرا کردن، دۆزینەوە.

(ئیستیشارە - istişare)

ڕاوێژخوازی.

(ئیشارە، ئیشارەت - işare, işarat)

نیشاندانی شتیک، ئاماژە، ئیشارەت.

(ئەشائیرە - eşa’ire)

تیرەیەکی ئایینیە بە موریدو پەیڕەوانی ابوالحسن علی بن اسماعیل ئەشعەری گوتراوە، سوننی مەزهەبن و باوەڕیان بە جەبریەت هەبووە.

(ئیشائە، ئیشائەت - işa’e, işa’et)

بڵاوکردنەوەی هەواڵ، مقو مقۆ، دەمگۆ، گوتگوتک، قومی قومی.