تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



ئاشانە
[ [١- ئاش + ئانە/ ٣ ]]
«نتـ.» باجێکە، ئاغا و دەرەبەگەکان لەو ناوچە و مەڵبەندانەی، خوردە مالیکییان تێداباوە، لەو کەسانەی دەستێنن کە بۆ خۆیان ئاش دەنێنەوە و بە پێی زۆر و کەمی مزەی ئاشەکە دیاری دەکرێ.
ئاشانە
خراو، داشاخە، خەرج و باجێکە لە لایەن میری یا ئاغاوە لەسەر ئاش دابنرێ، کە لە ساڵێدا لە خاوەند ئاش بستێنرێ. فراش، مزە، مزی ئاشی. دە یا چەندیەکی مزی ئاشییە کە ئاشەوان بە ئاردی یا بە دراوی لە باراش هێڕی دەستێنێ
بنشانە
جووشانە
هاتنە کوڵ، وەکوڵ هاتن
جۆشانە
جوشانده
جۆشانە
دەرمانی لە ناو ئاودا کوڵاو
دەروێشانە
دەروێژانە.
دەس وەشانە
انعام به شاگرد و استاد
دەست خۆشانە
ئەو پارەی کە بەرەندەی قومار دەیبەخشێ
پاداشی کاری جوان
شیرینی دان بە وەستا یان شاگرد
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
دەستخۆشانە
بەخشیشێکە کە بدرێ بەیەکێک لە ئەنجامی کارێکدا
دەستخۆشانە
بەخشش،خەڵات،کەبدرێ بەکەسێکی لەبەرانبەر کارێکیدا.
دەستخۆشانە
بەخشش،شاباش،خەڵاتێکە دەدرێ بەکەسێکی،کە کارێکی باش کردبێ.
دەسخوەشانە
دست خوشانه، دست مریزادانه. دست مُزد.
دەسخوەشانە
دەسمەڕێزانە.[شیرینی و پاداشتی دەسڕەنگینی.]
دەسخوەشانە
صِلَة، جائِزَة.
دەسخۆشانە
انعام شاگرد و استاد