تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



ئیشاعە
چاو چاووڕاو، دەنگ، ئاوازە. [ناوبانگ]
ئیشاعە
اشاعة، شهرة، انتشار، اذاعة، نشرة، سمعة، صیت، سما، اشتهار.
ئیشاعە
[[=عا.: ئیشاعە]]
(نا.)، شاییعە. (کعر.) خەبەر یا قسەیەک (ڕاست یا درۆ) کە لەناو خەڵکا بڵاو ببێتەوە و دەماودەم بڕوا. دوێنێ ئیشاعە وابوو دز کاروانەکەیان ڕووت کردەوە. *(کئێر.)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
اشاعرە
[ع - ص - ن ]
(ئەشائیرە - eşa’ire)
تیرەیەکی ئایینیە بە موریدو پەیڕەوانی ابوالحسن علی بن اسماعیل ئەشعەری گوتراوە، سوننی مەزهەبن و باوەڕیان بە جەبریەت هەبووە.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
اشاعە، اشاعت
[ع - مص ]
(ئیشائە، ئیشائەت - işa’e, işa’et)
بڵاوکردنەوەی هەواڵ، مقو مقۆ، دەمگۆ، گوتگوتک، قومی قومی.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
بَشاعَة
قُبح / ناشیرینی.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
تَبَحَّرَ الشاعر أو الخطيب
إتَّسَعَ فی القَول / زۆری وت. قووڵی کردەوە.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
تشاعَرَ
إدّعَی الشعر. تظاهَرَ بأنه شاعِر / خۆی کرد بە هۆنەر.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
تَشَبَّبَ الشاعِر بالفَتاة. شَّبَت أي حَسَّن شِعرَهُ بذكر النساء
هۆنراوەکەی بە باسی ئافرەت ڕازاندەوە.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
قُشاعَة
بَلغَم. نُخامَة / بەڵغەم.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
كريم (الأخلاق. المباديء. المشاعِر)
سەرچاوە: شیرینی نوێ
مُؤَثِرٌ في النَفس والعواطف. مُحَرِك. مثير للمشاعِر
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
متشاعر
[ا.فا.ع ]
(موتەشائیر - muteşa’ir)
شیعرباز، شاعیرنمایی، ئەوەی خۆی بە شاعیر بزانێ.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
مُراعٍ لحقوق ومشاعِر الآخرين. مُنْصِف. مُهْتَم بالآخرين
بەتەنگ خەڵکەوە هاتن.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
مشاعر
[ا. ع ]
(مەشائیر - meşa᾿ir)
هەستان، جێی عیبادەتی حاجییان، شوێنی قوربانی کردن، قوربانگە.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
مَشاعِر
بڕوانە شُعور.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
مشاعرە
[مص. ع ]
(موشائەرە - muşa᾿ere)
شیعر خوێندنەوە بەرانبەر بە یەکتر تا بزانرێ کێ شاعیرترە یان شیعری زۆرتری لەبەرە.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
مشاعل
[ا. ع ]
(مەشائیل - meşa᾿il)