تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



ئازیزە
[[ ئازیز + ە ئە/ ١ ]]
«نتـ.» ناوی مەقامێکی کلاسیکی کوردییە.
سەرچاوە: نالی
عەزیزان
خۆشەویستان. ئیشارەتە بۆ نازناوی یەکێکی تر لە پیرانی تەریقەتی نەقشبەندیی کە ناوی (سەیید عەلیی ڕامیتەنیی) ی مامۆستای (بابا موحەممەدی سەمماس) ی مامۆستای (ئەمیرکولال) ی مامۆستای (شاهی نەقشبەند) ە.

ئەگەر خەڵوەت نشین بێ، (جانی جانان) بێ ئەنیسی ئەو
وەگەر هیجرەتگوزین، ڕۆحی (عەزیزان) یاری غاری بێ!
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
عەزیزی
عەزیزی
دیژداشە، کراسی ئاودامین بۆ شەوانە
عەزیزی
سەرچاوە: نالی
عەزیزیی
خاوەن عیززەتیی.

فەرقی کۆساران لە پاساران دەفەرمووی وەک چییە؟
وەک عەزیزیی باز و وەک بێحورمەتیی پاسارییە
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
پەزیزانک
سیقەتۆرەی کەڵەشێر
پەزیزانک
جیکڵدانەی مەل، جیقڵدان
پەزیزانگ(باک)
چیکڵدانەو سیقەتۆرەی کەڵەشێر
چزیزەرک(باک)
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
گەزیزە
گوڵێکی حەوت ڕەنگە لە وێنەی گوڵە نەورۆزە ، هەر دەمێ ڕێوی بیخوا توولەک دەکا
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
ئازیز
ئازیز
دڵدار، دۆس، خۆشەویس. [خۆشەویست]
ئازیز
محبوب، معشوق، (محبوبە، معشوقە)، عزیز.
ئازیز
خۆشەویست، بەڕێز: ئازیز دیارەن وادەی لوامەن/ئەلوەدای ئاخر ئەوە نامانەن «مەولەوی»
ئازیز
[[ = عا.: عزیز] ]
«سـ.» خۆشەویست، لەبەردڵانئازیز دیارەن وادەی لوامەن ئەلوەدای ئاخر ئەوەنامامەن «مەولەوی: مکبـ ــ ٥» * ئەزیز، عازیز، عەزیز.
ئازیز
خۆشەویست. جوورە گۆرانیێکی موکریانێیە
ئەزیز
«سـ.» تمـ: ئازیز. «یاڕەب گوزەران کا بە سەفا وەختی ئەزیزت» «پەیوەستە لە دەوری چەمەن و گەردشی باغا» «ڕەزا- ۳»
ئەلەزیز(العزیز)
شارێکی کوردستانە لە ژێر دەستی ترکاندا
بلازیز
گلی که در آغاز بهار روید
بلازیز
بەلازیز، گەزیزە، گوڵێکی کورتە باڵای خەت خەتی عابی و سپییە کە لە سەرەتای نەورۆز پەیدا دەبێ و زۆر تەمەن کورتە: کولێ دێت ئەو قەبایی ئاسمانی / لەتیفا شەنگ و نازک وەک بلازیز، «جزیزی»
بەلازیز
گلی است نوروزی به رنگ آسمانی
قاصدک بهاری
بەلازیز
گوڵێکی سەرە بەهار و عابی ڕەنگە، پنچە و چەند گوڵ دەردەکا
گوڵەگەزیزە
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عزیز
[ص.ع ]
(ئه زیز ـ ezîz)
هێژا،بەڕێز، به قه در، قورس و گران، ئازیز.
عەزیز
عەزیز
نازار، خوەشەویس، گران، تاسوخ [ئازیز]
عەزیز
عَزیز، مَحجوب، مُکَرَّم، ذوقدر