تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زبانی
[ا. ع ]
(زه بانی - zebanî)
پیاوی یاخی، دۆزه خه وان، فریشته ی پاسه وانی دۆزه خ.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
زُباني
قرن إستشعار / شاخ. شاخی مێروو.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
زُباني
إبرة الحشرة / چزوو.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
زُبانية جَهَنم
ملائكة یدفعون أهل النار إلیها / کارگوزاری دۆزەخ. ئاگرخۆشکەر.
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
زبانە
بڵێسەی ئاگر
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
زبانە
سەری دارێکی لە لە کراوی دادراوە بۆ ئەوەی کە بکرێ بەکونی دارێکی تردا ، ئاسنێکی باریکە لە ئاوزوونەدا دەچێ بەکونی قایشدا
زبانە
بڵێسە، -ی ئاوری: زمانەی ئاوری. (هەورا.): زبان. سەری دارێکی لەلەکراوو دادراوە تا لە کونی دارێکی ڕابکرێ. زمانە. ئاسنێکی باریکە لە ئاوزوونەدا دەچێتە کونی قایشەوە.زمانە
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
زبانە بچکۆلە
پارچە کۆشتێکی باریکە لەناو قوڕگدا
زبانەبچکۆڵە
پارچە گۆشتێکی باریکە بە مەڵاشووەوە نووساوە لە نزیک قوڕگ
سەرچاوە: شیرینی نوێ
زَبَبَ
كَثرَةُ الشَعر / تووکنی.
زبح
کشتار، کشتن، سربریدن.
زبح
کوشتار، سەربرین. [جیاکردنەوەی سەر لە لەش بەتێخ.]
زبح
ذَبح، ذَکاة.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زبد
[ا. ع ]
(زه به د - zebed)
که ف، که فی سه ر ئاو، که فی سه رشیر.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
زَبَد
رَغوَة / کەف. سەرکەف.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
زَبَد
خَبَثَ. جُفاء / تڵپە. خڵتە. پیسی. ژەنگ.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
زَبَّدَ اللبنُ
عَلاهُ الزُبُد / سەرتوێژی گرت.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
زَبَّدَ اللبنَ
مَخَضَهُ لِیَخرَج زُبدَهُ / ماستی ژەن تا کەرەی لێ دەربێنێ.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
زُبد. زُبدَة
قِشدَة / سەرتوێژ.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
زُبدَة
فِطعة من الزُبر / کەرە. نڤیشک.