تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



گۆزانەوە
لە شوێنێکەوە بۆ شوێنێ چوون
گۆزانەوە
گوێزرانەوە٬ گوێزرانەوە٬ لاواندنەوەی منداڵان.
گێلبزانە
گیاهی است که در بهار قبل از هر گیاه دیگرسبز می شود
گێلبزانە
گیایە کە لە بەهاردا بەر لە گشت گیایەک سەر دەردێنێ
گەوزاندن
غلتانیدن بر پهلو
گەوزاندن
گلماندن٬ هەڵشێلان٬ تلاندنەوە٬ گەرساندن لهسەر تەنیشت و پشت و زگ و بە هەموو لایهکیدا بادان و سووڕاندنی کەسێکی یا چتێکی دی (ڕۆژ.) پڵکاندن٬ گلملاندند٬ پەرخاندن.
گەوزانەوە
خۆ لەسەر زەوی یا دۆشەک بەڕاکشاوی ئەودیو ئەو دیو کردن٬ گەوزین.
گەڤزاندن
غلتانیدن بر پهلو
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
آبریزان
[ا ]
(ئابریزان - abrîzan)
جەژنێکی کۆنی ئێرانییە، دەکەوێتە رۆژی ٣١ی تیرماه.
ئارزان((باک)
هەرزان، ئاردی بڕوێشییە
ئازوگوێزان
ئاوەڵناوەکەی دەبێتە ئازوگوێز
ئاوتێزان/تزان
«مستـ. لا.» پڕبوونی دەم لە ئاو. تێبــ.ینی: بە دیتنی کەسێ کە شتی ترش بخوا یا باسی شتی ترش و چێشتی خۆش بکا، «غووددە» کانی ناو دەم دارووژێن و ئاویان لێ دەردەپەڕێ.: ئەوەندەی باسی مزرۆکە کرد هەرچی لە مەجلیسەکە بوون دەمیان ئاوی تێزا.
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
ئاوزان
توانین بۆ کردنی کارێک، ئەم وتەیە هەر لە وتاری نەبوون (نفی)دا بەکاردێنرێ
ئاوزان
«مسـ. لا.» تمـ: ئاووزیان «تمـ: خا. جـ۱-٦٣»
ئاوزان
زانین، تووانایی، تووانین بۆ کردنی کارێک، ئەم ووتەیە هەر لە ووتاری نەبوون(نفی)دا بەکار دێنرێ: ئازاد نای ئاووزێ کە تەماشای وانەکانی بکات، یا تەماشا شووان دەی ئاوزێ دەم و چاوی بشوا؟ واتە نایان ئاووزێ
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
ئاوێزان
ئاوێزان
آویزان، آونگ، آون، آونگان، آویختە، آکسە، ریستە، فروهشتە، آگیش، دلنگ، دلنگان.
ئاوێزان
داڵۆچکە، داڵۆزکە. [هەڵواسراو، شۆڕەوەکراو]
ئاوێزان
دالی، متدلی، هادل، متهدل، شنیق، معلق، منوط.
ئاوێزان
آویزان
آویزان
ئاوێزان
دالەقاو، هەڵواسراو، داهێڵدراو، شۆڕەوەبوو
خۆ پێوە هەڵاوسین: وەرگەڕی ئاوێزانت بم
ئاوێزان
[[ئاوێز+ئان]]
«سفا.» حاڵی کەسێ یا شتێ کە بە جێگایەکەوە یا بە کەسێک و شتێکەوە هەڵاوەسرابێ. «وەرگەڕێ ئاوێزانت بم، شۆرابەی گوارەی جوانت بم».
ئاوێزان
هەڵاوەسراوە، داڵوچکە، دلووزکە
ئاوێزان کردن
آویختن.