تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



تێگریاندن
تێگیراندن
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
خوریانەوە
خۆریانەوه
پوک شدن، گُود شدن.
خۆریانەوه
تَأکُّل، تَجَوَّف.
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
داریانەوە
داریانەوە
افتادن، ازپادر آمدن.(دیوار آدم و امثال آن.)
داریانەوە
کەفتن، ڕمیان.[دارانەوە، کەوتن(دارانەوەی دیوار، مرۆف و شتی لەو چەشنە.)]
داریانەوە
اِنقِعاث، اِنقِعاف، قَول، سُقُوط، اِنصِراع.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
دریانورد
[ص.فا ]
(ده ریانه قەرد - derya neverd)
دەریاگەر، دەیاوان.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
دریانوش
[ص. فا ]
(دەریانوش - derya nus)
شەرابخور، کەسیک که شەرابی زؤر بخواتەودو مەست نه بی
دڵ کریانەوە
دڵ کریانەوە
دڵ وازبوون.[دڵ کرانەوە، کەیفخۆشبوون]
دڵ کریانەوە
اِنشِراح، اِنبِساط.
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
دڵکریانەوە
دڵکریانەوە
دڵکرانەوە، دڵوازبوون
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زاریانه
[ص. ن ]
(زاریانه - ryaneza)
مایه و هۆی گریان و زاری.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
سریانی
[ص. ن ]
(سوریانی - suryanî)
قه ومێکی سامی نه ژادن که له باکووری دۆڵی دوو روبارو سوریادا ئاکنجی بوون به زمانی سریانی که له هجه یه کی ئارامییه قسه یان ده کردو به رهه مێکی زۆر به م زمانه به ر له په یدابوونی دینی مه سیح و پاشتریش ماوه ته وه له وانه ته رجه مه و شرۆڤه ی ته ورات و ئینجیل، مانی - ش کتێبه کانی خۆی به زمانی سریانی نوسییوه، هێشتاش له هجه ی سریانی له هه ندی وڵاتی عه ره بیدا هه یه، ئاشووری و کلدانییه کانی عێراق و ئێران به م له هجه یه قسه ده که ن.