تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



یەودەمە
هنگامی
یەودەمە
وەختایەک، سەردەمێک
بەردەم
«نت.» 1- لای پێشەوەی شتێک.:: بە بەردەمی دووکانی وەستا فەر ەج دا بڕۆین سڵاوێکی لێ بکەین. 2- «مج.» لە حزوورا، لای کەسێ. تێبــ.ینی: لەم حاڵەتەدا هە میشه «لە» ی پێشەوە دێت:: لە بەردەمی قازی ئیقراری کرد.
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
ئادەم
باپیرە گەورەی ئادەمی
ئادەم
آدم، گیومرت. (گیو، یعنی: گویا. مرت، یعنی: زندە. بە معنی: زندەی گویا است.)
ئادەم
باوەئادەم. [بابەئادەم: یەکەمین باپیری مرۆڤ].
ئادەم
آدم، ابوالبشر.
ئادەم
بابەدەم، مێردی دایکەوا، هەوەڵین باپیری مرۆ
ئادەم
«نا.» یەکەم ئینسانێ کە لە سەر زەوی پەیدا بووە. قوڕئان و تەوڕات باسی دەکەن: خوا دروستی کرد و دەگەڵ ژنەکەی لە بەهەشتا دایینان، پاشان لەسەر نافەرمانی فڕێی دانە سەر زەوی و هەموو ئینسان بنیچەی ئەون.
ئادەم
باوە ئادەم، بابەئادەم، باپیرە گەورەی ئادەمی زادانە(بەپێی بیرو باوەڕی ئایینان). مرۆ، مێر، مەردوم._ ی: نەتەوەی ئادەم. مرۆڤایەتی، مرۆ، مێر، مەردوم، مرۆڤ
ئاو زاینەدەم
آب توی دهن آمدن.
ئاو زاینەدەم
دەم پاراوبوون. [تەڕبوونی دەم بە لیک].
ئاو زاینەدەم
تلحز، تحلب.
ئاو لەدەم زان
«کنـ.» تمـ: ئاو لەدەم گەڕان.
ئاو لەدەم گەڕان
«مستـ. لا.» ١- ئاو کەوتنە زار، لەبەر خواردنی شتێکی ترش یا چاو پێکەوتنی کەسێ کە شتی ترش دەخوا یا باسکردنی شتی ترش. ٢- ئیشتیا چوونە خواردنێک، حەز لەشتێ کردن.
ئاودەم
خدو، خیو، خوی، گلیر، لیر، خلشک، یفج، تینە، آب دهن.
ئاودەم
لیک. [لیق]
ئاودەم
رضاب، ریال، لعاب، ریق، بزاق، بصاق، بساق، روال، مجاج.
ئاودەم
لیکاوی زار