تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
ئەرژنگی دێو
وتەیەکە گیانداری زلی قەبەی ناشیرینی پێ دەشوبهێنرێ
ئەرژەنگی دێو
ناوێکە گیانداری زل و قەبەی ناشیرین و لەندەهۆری وێ دەچووێنن: دەڵێی_یت
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
دێو
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
دێو
شتێکی ونی سامداری هەڵبەستی پڕوپووچە
دێو
دیو، مردم کوهی، آدم جنگلی. (مردمان وحشی)
دێو
رو، روە.
دێو
درنج.[ئەجنە، ڕمووزن، قژنەسەرە، مرۆڤی کێوی.)]
دێو
ڕوو، ڕووە.[دیو، لا، بەر و پشتی هەر شتێک.]
دێو
عِفریت.
دێو
وَجه، صَفحَة، طَرَف، جانِب.
دێو
(ئاوێ.):دەئێڤە،(کە.)ئەرژەنگ، (باک.) دڤ، دهۆ، درنج، جانەوەرێکی نەدیتراوە بەڵان لەسەر ئەو بیر و باوەرەم ، کە لە کاتی خۆی بۆ مرۆڤی کێوی بەکار براوە.(ئەردە)دیو ،ڕوو، لا
دێو سفی
دیو سفید، دیو سپید. (پهلوانی بودە مازندرانی.)
دێو سفی
پاڵەوانێکی مازەندەرانی بووە.)
دێو سفی
دِیو سَفِید.
نەڕەی دێو
نعرهٔ دیو
نەڕەی دێو
نارەتەی دێو
دێوا
دیبا، دیباه، دیبَه، دیوا. (نوعی از حریر است.)
دێوا
تافتە.[(جۆرە پارچەیەکی هەورێشمە.)]
دێوا
دَیبَق.
دێوا
پارچەیەکی ئاوریشمە
دێوا
(ئەردە): دیبا، تافتە. –چە (ئەردە): دیباچە
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
دێوان
دێوان
دهبان، کدخدا.
دێوان
قێخا.[کوێخا، گزیر]
دێوان
فِرناس.
دێوان
(ئەردە): کووێخا،بەردەستی ئاغا
دێواندێو
واژگونە، باژگونە، پشتور، زیرورو، برگرداندن.
دێواندێو
پشتەوڕوو، هەڵەوگەڕانن.[دیواودیو. هەڵگێڕانەوە]
دێواندێو
عَکس. تَعکِیس، تَقلیِب، تَرویغ.
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
دێواندێوکردن
دێواندێوکردن
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
دێواندەر
دێواندەر