تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



بەسە ردادان
«مست، مت.» 1- پۆشینی عەبا و چارشێو و دەسماڵی ژنانه.::ئافتاو عەباکەت بەسەرداده و بچۆره ماڵی فەریده خان و بڵێ تا ئێره تەشریف بێنێ. دەسماڵێکی بەسەردادابوو دەتگوت پەڕی مێشییه. 2- به چەپۆک لە سەری کەسێک دان.:: وەها توند به سەری دادا ئاوری له چاوان دەرپەڕی. 3- هێرش بردنه سەر دوژمن:: نیوه شەوێ بە سەرماندادان نەمان هێشت جووقەواریان لێ دەرچێ.
بەسەردادان
بەچاودادانەوە
بەڕوودادانەوە
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
بەگوێدادان
وتنی شتێک بەیەکێک لە پەردەدا
سەرچاوە: شیرینی نوێ
تَمهيداً لـ. إستداداً
ڕێخۆشکردن.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
جادادن
[مص. م ]
(جا داده ن - cadaden)
دانانی شتێک لەشوێنێ , جێ پێدانی کەسێک.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
جاندادن
[مص.م ]
(جان داده ن - candaden)
گیان پێ به خشین, زیندوو کردنه وه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
جردادن
[مص.م ]
(جیرداده ن - cirdaden)
دڕاندن, دادڕین.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
حِدادة
مِهنَة الحَدّاد / ئاسنگەری.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
خبردادن
[مص.م ]
(خەبەردادەن - xeber daden)
ئاگادارکردن، خەوەردان.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
خداداد
[ص.مف ]
(خودا داد - xuda dad)
شتێک کە خوا دابیتی، خوادای.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
خردادگان
[ا.مر ]
(خوردادگان - xurdadgan)
جەژنێکی کۆنی فارسەکانە.
خوداداد
خوداداو.ئەی خودا بەهاوار و داد.-ی: خووا داوی. لەبەر خودا هاوار و دادکردن و پاڕانەوە
دادڕدادڕ
کاڵایەکە لەگەلێ لاوە سەربەرە و خووار دڕابێ. شووێنێکە لە زەوی کە ناو بەناو ئاو دایدڕی بێ
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
درێژدادڕ
بریتییە لە مەردوومی سازندە
درێژدادڕ
پرگو، وراج
درێژدادڕ
زۆر بڵێ، چەقەسرۆ
درێژدادڕ
(هەورا.): زۆربڵێ، چەنەباز، سازندە.-ی:چەنەبازی، سازندەیی