ئاڵا، (باک) بەندێر، (هەورا) ئاڵایی، درەووش، بەیاخ، بێداخ._دار: ئاڵادار، ئاڵاهەڵگر، بەیاخدار، درەوشدار._ی: ئاڵاداری

بەیاخدار

درَفشدار، بیرەدار، اَختَردار.

بەیاخدار. [ئاڵاچی، ئاڵاهەڵگر]

جِلواز، بَیرَقدار.

پرچمدار

ئاڵا هەڵگر، بەیاخدار

«نا» مک» تم: ئاڵا. تێبــ.ینی: ڕەنگه یەکە ند ەر دوو وا بێته بەرچاو که ئەم وشەیه له «بەیرەق، یا باڕاق» وەرگێرابێ که هێندێ له زانایان لایان وایه وشەیەکی ترکییه، بەڵام من وای بۆ دەچم که له «بەیرەق» ی عاڕەبییه وه هاتووه که یەکێک لە ماناکانی «ڕێ پێشاندەر» ه و خۆشی له وشەی «پیاد ەک = پیاوه» وه کراوه بەعاڕەبی.

بەیدا ماڵی شێخ بزەینی، (مەرگە) زەیرە، دارە هەنجیرێکە، کە هەوەڵ بەری وەراند تەنها چەند هەنجیرێکی پێوە دەمێنێ، کە (باقۆ) یان پێ دەڵێن و لە پێش هەموو هەنجیرێکی دیکەدا لە بەهارێدا پێدەگات

بِهدانه، دانەی به.

دان¬بەی. [تۆوی بەهێ]

حَبُّ السَّفرجَل.

دەنکی بێ، بێدانە

بیایید

وەرن، بێن

خەرمان.

میضماری شەهسەوارییی تۆیە کە صەف صەفە
کۆگایی حاصیلاتتە بەیدایی بەیدەرە

بێدەر

رموک
تسلیم و سپر انداخته
دستپاچه

سڵ، قوشقی، ئەسپ یا مایینێک کە ڕام نەبووە و ناگیرێ
بەردەست، تەسلیم، مل دەر
دەسوپێ سپی و کارلە دەس نەهاتوو

«ست.»، «سیم.» حاڵی کەسێکی د ە ستەڵاتی نە بێ، توانستی نەبێ، زەعیف و بێ هێز بێ، نفووزی نەبێ. *بەیدەست.