تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
بەیات
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
بەیات
مراق
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
بەیات
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
بەیات
جۆرە مقامێکە
بەیات
شَب مانده، شَب زنده، شَته.
بەیات
شەومەنه. [شەوپاته]
بەیات
بائِت، بَیات، بَیَوت، غابَ.
بەیات
خوراک شب مانده
عشیرتی است
آهنگی است
بەیات
خۆراکێ شەو مابێتەوە، پاتە، شەوپاتە، بەزێرە
هۆزێکە کوردیش و تورکیش
هەوایەکی گۆرانی و قام
بەیات
نان و چێشتی ماوەوەی شەوێیە، کتووت. تیرەیێکی کوردە لە دەوروبەری شاری کەرکووکێ. جوورە مەقامێکە
نان بەیات
نانی کۆن کە شەوی بەسەردا هاتبێتەوە
١- بەیات
[[؟]]
«نا» 1- هەوایەکه له هەوای کلاسیکەکانی مۆسیقای کوردی و چەند جۆرێکی هەیه، مۆسیقای کوردی و ئازەربایجانی و فارسی لەم هەوایانەدا شەریکن.:: بەیاتی کورد، بەیاتی تورک، بەیاتی ئیسفەهان، بەیاتی شیراز. 2- ناوی عەشیرەتێکه له کوردستانی عێڕاق.
٢-بەیات
«س» 1- حاڵی نان و کولێرەی کۆن کە چەند ڕۆژی بەسەردا تێپەڕی بێ:: ئەو نانه بەیات بووه ناخورێ. 2- چێشت و هەر خواردەمەنێکی شە و لێنرابێ و مابێتەوه بۆ بەیانی. *«سن،» پەزێره. شە ومەننه. «جن.» شۆومەننی. تێبــ.ینی: سەروسەکوتی ئەم وشە ی له عەڕەبی دەچوو، بەلامەوه سەیر بوو که «معین» به فارسی دانابوو که تەماشای «المنجد» م کرد زمانی عەڕ بی سیغەی «بائت» ی هەیه، ئە ویش بۆ ئاو یا شیر که شەو دانرابێ بۆ بە یانی تا سارد بێت.
بەیاته
[[؟]]
«نت» ڕۆن دووگ. «تم: هبێد، ل- 14. خا: ب1، ل-179، ب1، ل- 52» .
بەیاتی کورد
جوورە گۆرانیێکی کۆنە
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
بەیاتە
بەیاتە
روغن پیه و دمبه
بەیاتە
ڕۆنی هەڵکزاوی بەزودوگ
بەیاتە
ڕۆنی بەزو دووگ