تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



شەبەک (باک.)
ئێخە. (باک.) تۆڕی ماسی گرتنێیە. تیرەیێکی کوردە لە کەنار موسڵ و کەرکووکێن.
شەوبەک
شۆبەکی هەویرییه.
لبەک
یکدانه
لێبەک
حیله، مکر
طنزگو، ناروزن
سەرچاوە: نالی
موشەببەک
کون کون وەک پەنجەرە.

دڵ موشەببەک بوو لەبەر ئێشانی نیشانی موژەت
حەیفە قوربان! ئاخر ئەم نیشانەیی شانی هەیە
هەبەک
لەپی دەست، بەری دەست
پیچەک، کەموسکەیێ
کابەک
کاسهٔ زانو
مچ دست و پا
کاه درشت مانده در آخور
کوڵەبەک
چوب (چوبی که به درخت اندازند تا ثمر آن بریزد)
کوڵەبەک
برک [ (پلارێک کە دەیگرنە درەخت هەتا میوەکەی بوەرێت)]
کوڵەبەک
مِحذَفَه، مِزراق
یاڵ تەبەک
سینی چوبی