تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



ئەگه بەشە به شدارین
«کن.» ئەگەر شتێک بەش دەکەن ئێمەش بەشی خۆمان دەوێ. تێبــ.ینی: به لای منەوه ئەم وشەیه، هەر بۆ ئەو کاته بەکاردێت که یەکێک به حەققانەت و ڕاستی بەشی دەشتێکدا هەبێ و ئەگەر ویستی وەری بگرێ، نەک ئەوەی که «بەش» بخاته ناو شتێکەوه «ببێته شەڕێک تێیدا»، جا بۆیه وا تێدەگەم:: «بەشداری خەمتانم» یا «له خۆ پیشاندانەکەدا بەشدار بوو» که تازه له «مساهمة» و «اشتراک» ی عەڕەبی ڕا تەرجمه کراون، له جێی خۆیان نەبن و بۆ ئەم تەرحە وشتانه: هاوبەش، هاوبەشی، به باشتر دەزانم. 2- «مج.»،مک.» سەگ. تێبــ.ینی: بەو ئیعتیبارە ی که هەرچی له ماڵێ بخورێ بەشی ئەوی تێدایه و دەبێ بیدرێتێ.
ڕەش بەشە
نگا: ڕەش بەش
بەشەئاو
بڕوانە: بەشاو
بەشەرت
لەسەر گرێو، بومەرج: بەشەرتی چەقۆ
وەک: وەرەوە بەشەرتی جاران، «وەفایی»
بەشەرت
[[عا.]، [کە.]، [به/٨+شه‌رت «شه‌رط» ]]
«ست.» بە پێی قەرار و مەدارێکی لە پيشدا قسەی لێ کرابێ.:: به شەرتێ دەگە ڵت دێم که تۆ هیچ نەکەی. بە شەرتێ دەگەڵی ئاشت بۆتەوه. خۆ تۆ بە شەرت نەبویته ئەندام.
بەشەرم
محجوب
بەشەنخووەش(باک)
بەشەنی
لەشی، بەدەنی، ئابیدەیی، پەیکەری
بەشەو کردن
بەشەو کردن
تَقسیم، تَوزیع، تمزیع، تَبدید، تَفرِقَة.
بەشەوکردن
بەشەکانی ئاخافتن
parts of speech
سەرچاوە: نالی
صوورەتی بەشەریی
وێنەی ئادەمیزاد.

بورهانە صورەتی بەشەریی چونکە نوورە، نوور
بێ ظیللە، ماسیوای بە دوو نیسبەت مووعەببەرە
دابەشەر
دابەشکار، دابەشکەر
قوڕەبەشە
کوڕبەشە٬ داعبایەکە
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
قەرەبەشە
جۆریکە لە مراوی
قەرەبەشە
جوورە مراویێکە
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
نەبەشە
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
کوڕەبەشە
مەلێکی گۆشتنی قەڵەوە
کوڕەبەشە
قوڕەبەشه٬ قوڕەبەشک٬ چووالوو٬ کوڕی بەشک٬ کوڕی بەچک٬ داعبایەکوڕڕە وە سەگی دەچێ و بەقەد کاریلەیەکی چکۆڵەیە قەڵەو و نێو چاوان بەشە و لەشیشی قژبەڵەکە ڕەش و سپییە پشتی بستێک پانە وەکوو هیزەی ڕۆنییە و درێژه٬ دوولاقی کورتی هەیە لە شەڕێدا زۆر دڕە
گوڵەبەبەشە
گلی است صحرایی
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
گوڵەبەبەشە
جۆرە گوڵێکە
گوڵەبەبەشە
گوڵێکە دەشتەکی