تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



بەزەیی
[[ به زه + 2- ـ ئی ]، ]
«نت.» هەستی دڵسۆزی بەرامبەر گیروگرفت و ئێش و ئازاری خەڵک. تێبــ.ینی: وشەی «بەزه» له «بەچەک، به زەک» ی پەهلەوی ڕا هاتووه که لەو زەمانەدا به مانای تاوان و گووناه بووه و ئێستا مانای ڕوحم و شەفەقەت» ی وەرگرتووه.
بەزەیی
دڵنەرمی، میهرەبانی. سووێ، به_: میهرەبان، دڵنەرم، پیار، بەزەیی دار، دڵسووتان بە کەسێکی لە کاتی کزی، نەخۆشی یا لێ قەومانێدا. بێ_: دلهشک، نامیهرەبان، دڵڕەق. بێ_ێتی: دلهشکی، نامیهرەبانی، دڵڕەقێتی._ پێداهاتن: دڵ پێ سووتان، دڵ بۆ نەرم بوون، شایانی_: (باک) تۆناک
بەزەیی دار
بەبەزەیی، میهرەبان، پیار، دەڤترک، دلۆڤان._ی: میهرەبانی، دڵنەرمی، دلۆڤانی
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
بەزەیی پیاهاتنەوە
بەزەیی پێداهاتنەوه
«مست. لا.» هەست به هاوردەردی کردن،ناڕەحەت بوون بە ئێش و ئازار و گرفتاری کەسێک. کافر بەزەیی پێدا دێتەوە. * زگ پێ سووتان.
بەزەیی پێداهاتنەوە
کوتانن بەزەوینا
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
جەربەزەیی
بزێوی و چەتوونی
جەربەزەیی
بازیگوشی
جەربەزەیی
هاروهاجی
جەربەزەیی
ئازایی، بزۆزی، بزێوی، چەتوونی، بێشەرمی، پێکراوی
خۆبەزەوی دادان
(ئەردە.) : خۆبەزەویندان
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
قەڵبەزەن
کەسێکە کە دراوی قەڵب لێ بدا
قەڵبەزەن
ستوساز، ماخزن
قەڵبەزەن
[کەسێک کە پارەی قەڵب دروست دەکات]
قەڵبەزەن
زَیّاف، قَلّاب
قەڵبەزەن
کەسێ کە پارەی زەغەڵ دروست ئەکا
سەرچاوە: نالی
قەڵبەزەن
بێکارە.

تەرکی ئارایشی تەن نەقدی ڕەواجی عەرەبە
تۆ عەجەم، مەردی موزەخرەف تەنیی و قەڵبەزەنی
قەڵبەزەن
کەسێکە پوولی قەڵب و ساختە لێ بدات. –ی : پێشەی پارەی قەڵب لێدانی
پابەزەوی نەکەفتن
لە خۆشی و کەیف و دەماغ پێ وە زەوی نەکەوتن، کەیفخۆشی، شادمانی